In maart zagen al heel wat planten en dieren het levenslicht, maar in april barst de natuur helemaal open met nieuw leven. Duizenden soorten organismen zoeken een plekje onder de zon.

De superlatieven voor de beide beschermde ceders die de ingang van het Gravenkasteel in Humbeek sieren, zijn redelijk indrukwekkend. De oudste, de dikste en de mooiste van België, en ver daarbuiten, zou een mooie samenvatting kunnen zijn.

Ann Lerat groeide op in Zaventem, verhuisde later naar Engeland en leefde verschillende jaren in Afrika. Sinds vijf jaar heeft ze haar vaste stek in Grimbergen, waar ze vooral een boontje heeft voor de Maalbeekvallei.

De steltenlopers van Merchtem zijn intussen zowat wereldberoemd, maar als je in deze feestgemeente wat culturele en archeologische inspiratie wil opdoen, zijn er ook andere interessante locaties waar je de bijzondere lucht kunt opsnuiven.

Lieve Gewillig kent Vilvoorde op haar duimpje. Wat wil je, als je er meer dan dertig jaar een restaurant uitbaat en er woont? Eén plek draagt ze een bijzonder warm hart toe: de vaart.

De sperwer heeft de reputatie een echte kamikaze te zijn. Toch redde het zangvogeltje zichzelf dankzij een list.

Het voorbij jaar kwamen in België ongeveer elf duizend vogels, zoogdieren, reptielen en amfibieën om het leven in het verkeer. Dat kan moeilijk anders als je weet dat we meer dan vijf kilometer weg hebben per vierkante kilometer.

De Rand is sinds kort twaalf wandeltrajecten rijker. Het Regionaal Landschap Groene Corridor viert zijn tiende verjaardag en enkele medewerkers hebben voor de gelegenheid één wandeling per gemeente uitgetekend.

Begin dit jaar deed Natuurpunt in Zemst een opmerkelijke aankoop met het Dalemansbos. Het gaat om een voormalig jachtdomein dat decennialang afgesloten bleef voor het grote publiek.

Het Pajottenland doet voor vele stedelingen uit Brussel al jarenlang dienst als hun achtertuin waarin ze naar hartenlust een frisse neus halen en genieten van de vele culinaire en andere geneugten.

De grootste verrassing van de vele jaren natuurbeheer in het Kollintenbos in Zemst is hoe snel de natuur reageert op de kansen die hij krijgt.

Deze opstap doen we voor de gelegenheid per fiets. Aanleiding is de kersverse fietsroute Landelijk Londerzeel, die je tijdens het Gordelfestival van 6 september kunt ontdekken.

Twee maanden geleden was ik getuige van een interessant tafereel dat er als volgt aan toe ging. We zaten rustig van het mooie weer te genieten aan een natuurlijke tuinvijver, met heel wat bloeiende planten en veel vliegende insecten. De biodiversiteit was op peil, en dat is altijd leuk om zien.

Met de komst van één boek werd alles anders. In het gezegende jaar 2006 verscheen de vertaling van een Engelse monografie over alle nachtvlinders van de Lage Landen. Vele nieuwsgierigen gingen aan de slag met het boek. Ze slaagden er in geen tijd in de soorten op naam te brengen.

Het lijkt wel alsof er nooit wat gebeurt in het landelijke Steenokkerzeel. Je hoort er nauwelijks van, bijna niemand weet welke de deelgemeenten zijn en wat voor natuur daar te ontdekken valt.

Robert Rimez (64) uit Sint-Pieters-Leeuw is een gepassioneerd man. Met maar liefst 2.000 wandelkilometers per jaar op de teller kent hij de streek als zijn broekzak. Iets wat van pas komt wanneer hij wandelparcoursen uittekent voor de Wandelclub Sint-Pieters-Leeuw en het Gordelfestival.

Eén van de gebieden waar ik de voorbije decennia actief ben geweest, is het Bos van Aa in Zemst. Ik volg het intussen meer dan veertig jaar.

Je zou er versteld van staan hoeveel onbekende parken en natuurgebieden het Brussels Gewest rijk is. De mooiste gebieden liggen in het oostelijke deel. Twee pareltjes liggen broederlijk naast elkaar in Watermaal-Bosvoorde.

Het inventarisatieseizoen is volop aan de gang. Elk jaar begin ik vanaf de tweede helft van april of de eerste helft van mei aan een rondje planten en dieren observeren en tellen. Dat duurt tot een eind in september of zelfs oktober.

Als je met een passer een cirkel van twintig kilometer rond de Brusselse Grote Markt zou trekken, en als je in dat gebied alle groene ruimten zou bezoeken, dan zou je veel werk hebben.

Ga op stap, maar niet langs de geijkte, toeristische wegen. Dat was de opdracht die Herman Dierickx in april 2009 van RandKrant kreeg.

RandKrant organiseert samen met herboriste Lieve Galle een 'eetbare wilde plantenwandeling', nu zondag 22 maart.

Ik was een jaar of vijftien toen ik met hem in contact kwam. Hij was zowat achttien. Het was in de Meuzegemse Hoek, waar mijn tante een café uitbaatte. Zijn naam doet er verder niet toe.

Op dit ogenblik wordt gewerkt aan een groots landschapsproject tussen Aalst en Merchtem. Eén van de groene parels daarvan, het Kravaalbos, is een aangename wandelplek. En er komt nog meer van dat goede. Tijd voor een kennismaking.

We zaten met zes aan een tafeltje van de Orangerie in het Domein Drie Fonteinen in Vilvoorde. Het was een warme zomeravond en het terras zat afgeladen vol. De sfeer zat goed, iedereen was goedgezind, de drank vloeide rijkelijk en het lekkere eten kwam in golven aangespoeld via ijverige kelners.