In gemeenschapscentrum de Lijsterbes in Kraainem is de Filmclub toe aan de laatste vertoning van dit seizoen. De film die de eerste zondagochtend van juni wordt vertoond is Brave, een animatiefilm over een dappere prinses die haar eigen weg wil gaan.

De strijkers van het Desguin Kwartet dompelen je onder in het intrigerende leven van de Tsjechische componist Antonín Dvořák, die in de huid van Ivan Pecnik zijn zielenroerselen deelt.

Zijn langspeeldebuut voorstellen op Couleur Café, het festival dat hij als kind van de diaspora met zijn ouders bezocht, het is opnieuw een stap in de carrière van Swing. De zanger en rapper was bij de Brusselse hiphopcrew L’Or du Commun altijd de minst serieuze. Au revoir Siméon zorgt voor een kentering.

Het voordeel van het Kasteel van Gaasbeek is dat je er altijd naar kan terugkeren, want je bent er nooit mee klaar. Ook niet na 800 jaar. Ook niet nu de museumcollectie een nieuwe scenografie kreeg.

Om het cultuurseizoen af te sluiten vroeg RandKrant studenten fotografie van het CVO Brussel – waar huisfotograaf Filip Claessens lesgeeft – hun beeld te maken van de hedendaagse Rand. Deze maand kozen we er twee sfeerfoto’s uit.

Tijdens het eerste weekend van mei openen tal van kunstenaars hun werkruimtes voor het grote publiek. Atelier In Beeld biedt hen de kans om de artistieke kloof met hun omgeving te verkleinen.

Barbara Debeuckelaere bracht als VRT-journalist verslag uit vanuit de Westelijke Jordaanoever. Ook nu ze zich heeft omgeschoold tot fotograaf laat het Israëlisch-Palestijnse conflict haar niet los. De analoge foto’s die ze voor de huidige escalatie liet nemen door Palestijnse vrouwen zijn stille getuigen van verzet.

Soe Nsuki is van vele markten thuis en dus meestal soeperdruk bezig. Na haar eerste avondvullende stand-up comedyshow Soetopia volgt nu een overweldigende tweede: Soenami.

Om het cultuurseizoen af te sluiten vroeg RandKrant studenten fotografie van het CVO Brussel – waar huisfotograaf Filip Claessens lesgeeft – hun beeld te maken van de hedendaagse Rand. Deze maand kozen we Femke Loossens uit Vlezenbeek.

Als donkere komedie houdt de Oscar-winnende film PoorThings een beetje het midden tussen Oppenheimer en Barbie. We zeggen het niet vaak, maar dit extravagant en expliciet visueel spektakel moet je gezien hebben.

De Dag van de Dans komt er aan. Cultuurcentrum Westrand neemt er twee dagen voordien een voorschot op met een boeiende breakdance-voorstelling. De dag zelf presenteert het dans in het hele gebouw, en een 'double bill' met danstalent uit de regio.

In een jaar boordevol verkiezingen kunnen we een gids gebruiken om het overzicht enigszins te bewaren. Professor politicologie Dave Sinardet maakt er een zaak van om met de hulp van data en onderzoek te kijken naar propaganda, perceptie en peilingen.

'Infamous Offspring' toont hoe disfunctioneel families al waren bij de Griekse goden. In een nieuw samengesteld gezin met iconische muzikanten (denk Warren Ellis) als ouders, zijn de nakomelingen beruchte maar gevoelige dansers. Meest intrigerende van dat nageslacht: de Schotse contortioniste Iona Kewney, slangenmens en een brok energie, intuïtie en emotie op de scène.

Met 'Hamlet Hamletsson' maakte het Antwerpse muziektheatergezelschap Compagnie Lodewijk/Louis een voorstelling op maat van opgroeiende pubers. Dat betekent: inclusief scheldproza en techno, maar ook met aandacht voor de sociale druk en mentale kwetsbaarheid waarmee Shakespeare zijn hoofdpersonage opzadelde.

In de aanloop naar internationale vrouwendag op 8 maart kan je in De Muze van Meise naar de Dead Ladies Show, een muzikale 'lecture-performance' waarin Annelies Beck, Maud Vanhauwaert en Sachli Gholamalizad hulde brengenaan onderbelichte topvrouwen.

De Bozar-expo 'Travelling' neemt het sociaal bewogen, emancipatorische werk van de Brusselse experimentele filmmaakster Chantal Akerman (1950-2015) onder de loep. Mona Cornelis wijdde er haar thesis aan. ‘Omdat ze niet in vakjes geloofde, herkent iedereen wel iets over zichzelf in haar films.’

‘Fijn dat popmuziek weer meer maatschappelijke input krijgt’, zegt muzikante en zangeres Inne Eysermans. In CC Strombeek trommelt ze enkele vrienden en zussen op om de actuele thema’s achter de gloednieuwe Amatorski-plaat extra in de verf te zetten.

De derde editie van het festival PianoDays heeft in de tweede helft van maart plaats in elf gemeenten en steden in de Noordrand en in Mechelen. Een uniek samenwerkingsverband goed voor 20 concerten met piano, en voor het eerst ook met de blazers van een big band, een brassband en enkele harmonieorkesten.

Ras El Hanout ken je misschien uit de keuken, maar de naam van dit Marokkaanse kruidenmengsel is ook de naam van een theatercollectief uit Molenbeek dat de zalen met jonge en relevante stukken kruidt. Qui cherche, die vindt gaat over in between kids die verschillende culturen in zich verenigen.

Een expo in Bozar viert honderd jaar surrealisme in België. 'Histoire de ne pas rire' voert drie generaties surrealisten op. Volgens curator Xavier Canonne was geen enkele kunststroming in dit land zo verscheiden én duurzaam.

Jean Blaute was de afgelopen vijftig jaar als een muzikale Forrest Gump aanwezig bij heel wat boeiende episodes in de Vlaamse muziekgeschiedenis. De muzikant en producer van ettelijke popklassiekers doet zijn verhaal in een boek en een muzikale boekvoorstelling in Asse.

Samen zingen. Zouden we dat met zijn allen niet beter wat meer doen? Na het zien van theaterproductie Dag vreemde man antwoord je gegarandeerd ja op die vraag.

Een vrouw met een missie, en met veel humor en talent om wetenschap te brengen op een manier die iedereen begriipt. Wil je zo’n vrouw aan het werk zien? Scheep dan in voor Missie 2023, de nieuwste theaterspecial van Hetty Helsmoortel.

Wijlen Willy Roggeman was dichter, romancier en essayist, maar ook beeldend kunstenaar, bandleider en saxofonist. Een expo in GC Felix Sohie in Hoeilaart toont hoe hij zijn teksten liet dansen op het ritme van de jazz. Een jongere generatie muzikanten leest en improviseert in zijn zog tussen de letters door.

In haar nieuwe langspeelfilm 'Holly' zit regisseur Fien Troch dicht op de huid van een vijftienjarig meisje dat goed doet en goed ontmoet. In die mate dat haar omgeving haar speciale gaven toedicht, en hulp en troost bieden niet langer een normale, complexloze, onschuldige bezigheid lijkt.