Met de recent goedgekeurde Europese Natuurherstelwet krijgt de natuur meer kansen, zowel in de wettelijk erkende natuurgebieden als daarbuiten. Zowel in grotere gebieden als in kleinere parken, zoals het Zeen in Sterrebeek.

Met de goedkeuring van de Europese Natuurherstelwet in juni van dit jaar komen een resem maatregelen op gang die verstrekkende gevolgen kunnen hebben. In de pers ging de meeste aandacht naar de echte natuurkernen, zoals de Natura 2000-gebieden, waar ingezet zal worden op natuurherstel om de huidige kwaliteit op te krikken.

Intussen zijn ze al met twintig, de 'Green Deals' die de Vlaamse overheid opzet om onze samenleving te vergroenen. Daartoe sluit ze gedurende drie of vier jaar vrijblijvende en niet betoelaagde overeenkomsten af met verschillende partners waaronder gemeenten, provincies, ngo’s en privébedrijven.

Een kwarteeuw geleden kwam het Lintbos in Grimbergen tot stand door het toenmalige vliegveld in twee te delen. Aan de oostkant bleven de toeristische en opleidingsvliegtuigen opstijgen en landen, aan de westkant kwam er een groot bos met graslanden.

De wilde hyacinten van het wereldberoemde Hallerbos zijn net over hun hoogtepunt heen, maar dat doet niets af aan de status van Natura 2000-gebied. De uitzonderlijke ecologische troeven hebben daarvoor gezorgd.

Je kon er de voorbije jaren niet naast kijken. Het Floordambos in Melsbroek (Steenokkerzeel) kwam in het nieuws in verband met de voorlopige niet-realisatie van Uplace/Broeklin in Machelen en de uitbreiding van de nationale luchthaven in Zaventem.

De Wolfsputten in Dilbeek zijn bij natuurliefhebbers en wandelaars al vele jaren een begrip. Dit Natura 2000-gebied, in de schaduw van de Westrand, bevat een diversiteit aan soorten en biotopen die in de Rand en ver daarbuiten zijn gelijke niet kent.

Het gaat niet bijster goed met de natuur. Veel van de oorzaken zijn bekend, maar … daar gaat deze tekst niet over. Ook niet over hoe erg het nu precies is gesteld met het verdwijnen van een aantal soorten. Nee, we bekijken wat we er zelf aan kunnen doen zonder ons daarvoor luid op de borst te moeten kloppen. Handen uit de mouwen!

De landbouw beleeft onzekere tijden. Hoe gaan de boeren daarmee om? Schaalvergroting of schaalverkleining, diversifiëren, kleinschalige biologische teelt, thuisverkoop,… zijn mogelijke oplossingen voor de grote uitdagingen van de sector. Wij gingen een kijkje nemen bij boer Muyldermans in Zemst.

Na de beestjes voor het bier, de beestjes voor het lichaam en de geest. Het nieuwe driejaarlijkse totaalevenement GIST zorgt in het najaar voor de eerste keer voor culturele en culinaire verlossing. Meteen kan ook een wat vergeten streek in volle expansie in de kijker worden gezet. Laat het gisten!

Op het eerste zicht zou je denken dat de Zenne een zorgeloos bestaan leidt en zich vrolijk door het landschap slingert vanaf het moment dat ze uit het Brussels Gewest Vilvoorde binnenstroomt. Niets is minder waar. De levensader heeft een bewogen geschiedenis achter de rug.

De Maalbeek is een belangrijke blauwgroene ader waarvan de vallei het landschap bepaalt in Wemmel, Meise en Grimbergen. Ze ontspringt in Relegem en mondt ter hoogte van Verbrande Brug uit in het Zeekanaal en de Tangebeek. De rioleringswerken die Aquafin uitvoert om de beek te zuiveren zijn al vele jaren aan de gang en zullen nog een tijdje doorlopen.

De Zuunbeek is een belangrijke levensader voor de natuur in de regio van de oostelijke toegangspoort tot het Pajottenland. Ze ontspringt in de streek rond Kester en mondt 19 km verder en meer dan 50 meter lager, ter hoogte van Drogenbos, uit in de Zenne.

Met de klimaatverandering stijgt de aandacht voor ons blauw netwerk: beken, rivieren, kanalen, poelen en vijvers. Het zijn de plaatsen waar altijd water aanwezig zou moeten zijn, maar de jongste jaren hebben we gezien dat die zekerheid er niet meer is. Op termijn gaat de betekenis van dit blauwe netwerk alleen maar toenemen. We gingen op verkenning in een aantal valleien in de Rand.

Het plan van de Vlaamse Regering is duidelijk. Tegen 2024 moet er 4.000 ha bijkomend bos worden aangeplant, met ook extra bomen in de Rand. Daarmee wil Vlaanderen opklimmen uit de onderste regionen van landen met weinig bos.

Afhankelijk van jouw leeftijd zal deze 'op verkenning' al dan niet nostalgische beelden oproepen. De periode dat duizenden tuinbouwbedrijfjes een miljoen Brusselaars voedden, ligt inmiddels al enige tijd achter ons. Het intense sociale weefsel dat er mee samenhing, is nergens meer te bespeuren.

De provincie Vlaams-Brabant, het Agentschap voor Natuur & Bos, Natuurpunt en verschillende Regionale Landschappen willen op termijn een heus nationaal park Brabantse Wouden verwezenlijken dat het Hallerbos verbindt met het Meerdaalwoud.

Het gehucht Asbeek ligt ten westen van Asse en dankt zijn naam aan de beek die er loopt. Het is één van de reliëfrijkste gebieden in de buurt, met eenzelfde Diestiaanoorsprong als bijvoorbeeld het Land van Oppem in Meise/Merchtem waarover we vorige maand meer vertelden.

Het voorbije jaar wandelden we meer dan ooit, met dank aan corona. Even op pad om een frisse neus te halen of een hersenkronkel te ontwarren. Het is intussen vaste prik geworden.

In de lagere school leerden we ons land beter kennen aan de hand van grote rivieren, beken en valleien. Maar zeg nu zelf: wist jij tijdens de laatste overstromingen nog waar de Vesder ligt? Wij gaan in de Rand op ontdekking naar beken en valleien, en zien wat de toestand is.

Voor de laatste aflevering in onze reeks over Trage Wegen trekken we naar de regio Asse-Ternat-Sint-Ulriks-Kapelle, ten noorden van de E40. Je kan het voorgestelde traject volgen of het avontuur opzoeken en zelf de weg vinden.

De jongste jaren stonden de Trage Wegen nog nooit zo veel in de belangstelling als nu. Sommige gemeenten nemen het voortouw om dit verkeersluwe netwerk uit te bouwen, andere treden eerder schoorvoetend toe.

Dat het autoluwe wegennetwerk van het Brussels Gewest er enigszins anders uitziet dan in Vlaanderen spreekt voor zich. Een hogere bewoningsgraad brengt nu eenmaal meer verharde wegen met zich mee. Maar vergis je niet.

Wandelclub De Morgenstond uit Humbeek tekent al jaren wandelparkoersen uit in de omgeving. Met corona zijn ze actiever dan ooit. In januari stelden ze drie afzonderlijke trajecten voor aan hun leden en geïnteresseerden. Grof geschut om het coronaleed wat te lenigen.

In vijf afleveringen neemt RandKrant je mee naar het ruime Trage Wegennetwerk in de Rand. De jongste jaren is er een verhoogde aandacht voor deze autoloze of autoluwe wegen die je naar onbekende plekjes brengen.