Visionaire vader van de
Vlaamse nanotechnologie
De topwetenschapper werd geboren in 1937 in Sint-Pieters-Leeuw en bracht er heel zijn jonge leven door. Met zijn levenswerk laat hij een gigantische erfenis na. Van Overstraeten liep school in de lagere school van Vlezenbeek en trok vanaf het vijfde leerjaar naar Sint-Joris in Brussel.
Broer René: ‘In Sint-Jan-Berchmans stuurde men ons door naar Sint-Joris, want mijn vader was maar een gewone schrijnwerker, mijn moeder huisvrouw. Roger is altijd bescheiden gebleven. Hij bleek een goede leerling en ging in Leuven studeren. Daar heeft hij zich helemaal ontplooid, maar is altijd een doodgewone jongen gebleven.’
Roger Van Overstraeten studeerde af als burgerlijk ingenieur. Met zijn kennis van elektrotechniek en werktuigkunde trok hij in 1960, samen met zijn vrouw Agnes, naar Amerika om er te doctoreren aan de Stanford University. Hij was geïntrigeerd door industriële innovatie en maakte er kennis met de grondleggers van het latere Silicon Valley. Hij keerde terug naar de KU Leuven als hoogleraar micro-elektronica en werd directeur van het ESAT-laboratorium (Electronics, Systems, Automation and Technology) dat hijzelf had opgericht. In 1972 was hij medestichter van Leuven Research and Development, dat al snel sterke samenwerkingsbanden smeedde met grote bedrijven en andere universiteiten. René: ‘Hij heeft heel wat bereikt, maar hij pakte daar niet mee uit. Zelfs nu nog zijn er heel wat mensen in Sint-Pieters-Leeuw en omgeving die niet weten wat Roger allemaal heeft gerealiseerd.’
Revolutionair
In 1982 lanceerde Vlaams minister-president Gaston Geens de Derde Industriële Revolutie. Van Overstraeten moest de micro-elektronica op de kaart zetten. Uit zijn ambitieuze onderzoeksinstelling Superlab ontstond in 1984 het Interuniversitair micro-elektronica centrum, vandaag beter bekend als imec. Roger Van Overstraeten werd er de eerste CEO en streefde met imec op het vlak van chiptechnologie internationale erkenning na. Imec legde zich toe op de ontwikkeling van nieuwe generaties halfgeleiders, in die tijd een nog vrij onbekende technologie. De microchips moesten kleiner, krachtiger en efficiënter worden. Niet iedereen was overtuigd van de slaagkansen van imec, maar toen koning Boudewijn de eerste cleanrooms in Heverlee bezocht, nam het geloof in imec toe.
Revolutionair onderzoek en een sterke visie op de toekomst verankerden de basis voor de micro- en nanochips in Vlaanderen. Zonder die chips mag je alle elektronica die je vandaag gebruikt, wegdenken uit je leven. Van Overstraeten deed puur pionierswerk en we mogen hem gerust de vader van de microen nano-elektronica in Vlaanderen noemen. Onder impuls van zijn dreamteam groeide imec uit tot een betrouwbare partner voor de academische en de bedrijfswereld.
Van Overstraeten bleef doceren aan de KU Leuven en was gastprofessor aan de universiteiten van Florida en Stanford in de VS en Pilani in India. Voor zijn werk en zijn carrière ontving hij tal van prijzen. Eind van de jaren 1990 werd hij ziek en in 1999 overleed hij op 61-jarige leeftijd. René: ‘Hij droeg zijn ziekte dapper en bleef lesgeven en imec leiden tot op de laatste dag. Pas daags voor zijn overlijden heeft hij de leiding van imec doorgegeven aan Gilbert Declerck.’ Toen hij overleed telde imec 900 werknemers. Vandaag werken er 5.500 topwetenschappers uit 100 landen. In 2001 richtte men binnen imec de RVO-Society op te zijner ere om techniek, technologie en wetenschap te promoten bij jongeren, leerkrachten en burgers.