01 jun '24

Water en wijn

2907
door Joris Herpol
Heel wat gemeenten in de Rand zijn verbroederd of verzusterd met andere gemeenten of steden in het buitenland. Hoe ontstaat een zogenaamde 'jumelage'? En vooral: hoe hou je die band tussen steden en gemeenten in stand?

Met vallen en opstaan’, geeft voorzitter Peter Van den Berge van het Verbroederingscomité uit Overijse toe. Overijse is verbroederd met maar liefst vijf gemeenten: Bacharach (Duitsland), Bruttig-Fankel (Duitsland), Lecco (Italië), Mâcon (Frankrijk) en Modra (Slovakije). ‘We hebben allemaal de druiventeelt en water gemeen’, zegt Van den Berge. ‘Overijse ligt aan de IJse en ook onze vijf verbroederingsgemeenten liggen in de buurt van water.’

Hechte banden

De eerste verbroedering kwam er in 1958 met Bruttig-Fankel. Daarna volgden de andere steden en gemeenten, en in 1994 kwam het Slovaakse Modra er als laatste bij. Dat gebeurde na de val van de Berlijnse muur naar aanleiding van de oproep van Europa om de banden met landen uit het vroegere Oostblok aan te halen.

‘Zo’n verbroedering groeit met de tijd. We leggen contacten op verschillende vlakken: cultuur, sport, toerisme, economie,… Vanuit het verbroederingscomité stimuleren we verenigingen met een kleine premie om de contacten warm te houden. Het is meer een symbolisch bedrag, want zo’n vriendschapsband wordt eigenlijk gesmeed tussen mensen die er zich graag voor inzetten. Alles hangt daarbij af van persoonlijke contacten. En dat gaat met vallen en opstaan.’

Elke zomer worden we uitgenodigd op de wijnfeesten in Bruttig-Fankel. Het dorpje aan de Moezel telt zo’n duizend inwoners, maar tijdens de wijnfeesten in augustus neemt het inwonersaantal fors toe, want dan krijgen ze plots twee- tot driehonderd Overijsenaren, waaronder onze vendeliers en heel wat leden van de muziekverenigingen, op bezoek om mee te vieren. We overnachten op hotel of bij gastgezinnen. Dat laatste schept natuurlijk een hechte band. De ontmoetingsmomenten tussen inwoners en verenigingen van de verbroederingsgemeenten worden vaak tijdens speciale gebeurtenissen georganiseerd. Zo worden wij tijdens de feesten aan het Comomeer uitgenodigd in Lecco. Onze badmintonclub gaat er naartoe om deel te nemen aan toernooien. Omgekeerd komt de badmintonclub van Lecco naar hier voor internationale clubbijeenkomsten.’

Spontaan

Een stedenband aangaan, is één zaak, maar die onderhouden, is nog iets anders. ‘Dat gebeurt spontaan’, zegt Van den Berge. ‘Zo maken heel wat Overijsenaren bijvoorbeeld een tussenstop in het Franse Mâcon als ze op vakantie trekken naar het zuiden. Ze kennen er heel wat inwoners persoonlijk en door die bezoekjes blijven de vriendschapsbanden bestaan. De afstand tussen de twee verbroederingsgemeenten speelt natuurlijk wel een rol. Zo is het eenvoudiger om Bruttig-Fankel te bezoeken op 300 km van Overijse dan Lecco in Lombardije, op meer dan 800 km van hier. Omgekeerd komen inwoners uit onze vijf verbroederingsgemeenten naar onze Druivenfeesten. Dat is telkens een hartelijk weerzien, waarbij ook een goed glas wijn hoort. In Den Bonten Os hebben we onze eigen verbroederingskelder. Daar worden flessen wijn uit onze vijf verbroederingsgemeenten bewaard. Ze worden enkel ontkurkt bij speciale gelegenheden, zoals tijdens de Druivenfeesten.’

Verschillende generaties

Ook een kleine gemeente als Linkebeek onderhoudt warme contacten met andere Europese gemeenten. ‘

We overnachten op hotel of bij gastgezinnen. Dat laatste schept natuurlijk een hechte band.

‘In het kader van het project Europese Gemeenten werd in 1981 een verzusteringscharter ondertekend tussen Linkebeek en Saint-Lambert-du-Lattay in Frankrijk’, zegt mede-coördinator van de verzusteringsevenementen Damien Blanchard. ‘In 1995 kwam er de verzustering bij met het pittoreske dorpje Kenton in Devon Groot-Brittannië. En zo worden elke twee jaar officiële ontmoetingen georganiseerd tussen onze inwoners, afwisselend in Kenton, Saint-Lambert-du Lattay en in Linkebeek. Dit jaar zijn wij aan de beurt. In mei organiseerden we opnieuw een verzusteringsweekend met een 30-tal families uit Saint-Lambert-du Lattay en verschillende inwoners uit Kenton. Zij werden hier ontvangen door 40 gastfamilies. Omgekeerd bezoeken we vanuit Linkebeek met een hele groep inwoners onze zustersteden. Mijn ouders hebben dat ook altijd gedaan en zo blijven de vriendschapsbanden over de verschillende generaties en families heen bestaan.’

Beleefde brief

Maar het is niet altijd even vanzelfsprekend om stedenbanden te onderhouden. Zo gingen Meise en het Nederlandse Waalre in 1980 een verbroedering aan. Eind 2015 liet het bestuur van Waalre echter weten dat het de formele stedenband met Meise opzegt. ‘De contacten zijn minimaal, en dus is een officiële verbroedering niet nodig’, klonk het in een beleefde brief. Ere-burgemeester van Meise Marcel Belgrado erkende toen dat ‘een verbroedering van onderuit moet komen en dat de contacten in de loop der jaren waren verwaterd.’