Nieuwkomers wegwijs maken in België. Dat doet Corneille Hogbenu nu zeven jaar als trajectbegeleider. ‘Het is belangrijk dat mensen weten dat wij er zijn om hen te helpen bij het vinden van een baan of een geschikte (taal) opleiding.’ Het is ondertussen meer dan twintig jaar geleden dat Hogbenu aankwam in België. Een neef die in Brussel woonde, wakkerde de droom aan om hier een leven op te bouwen.

‘Ik kom uit Togo. Een land waar ik met mijn marketingstudies niet zo veel toekomstperspectieven had. Het deed me de stap zetten om naar België te komen. De eerste jaren woonde ik in Brussel. Daar redde ik het met mijn Frans en Engels. Maar toen ik in 2018 naar Sint-Pieters-Leeuw in Vlaanderen verhuisde, kwam ik er snel achter dat Nederlands studeren een must was. Dankzij een oriëntatiecursus van de VDAB ontdekte ik dat mijn profiel meer aansloot bij een baan in de sociale sector dan in de commerciële. Dat inzicht zorgde ervoor dat ik als toeleider voor de vzw PIN ben beginnen werken. PIN is een organisatie die mensen met een migratieachtergrond ondersteunt zodat zij aan onze maatschappij kunnen deelnemen. Vaak krijg ik de vraag hoe ik erin geslaagd ben om Nederlands te studeren en mijn weg te vinden. Mijn antwoord klinkt steevast: Als ik het kan, kan jij het ook!’

Het grote oogstfeest

Wat valt hem op in onze Belgische manier van leven? ‘In België is solidariteit georganiseerd. Val je uit de boot, dan zijn er maatschappelijke instellingen zoals het OCMW die je bijstaan. In Togo bestaat dat niet. Daar moet je het hebben van de ondersteuning van je familie. Stel je het financieel goed, dan wordt er van je verwacht dat je je familieleden helpt. Maar ook Togo ontsnapt niet aan de toenemende individualisering. Vooral in de steden merk je dat mensen steeds minder solidair zijn. Gelukkig zijn mijn Afrikaanse vrienden in België dat nog wel. Dat heb ik gemerkt toen ze mij onlangs hielpen met mijn verhuis naar Drogenbos.’

Mist hij iets van zijn vaderland? ‘De Adzinukuza vind ik een prachtig moment. Het vindt plaats in augustus. Dan komen mensen uit alle hoeken van het land en de wereld naar hun geboortedorp om de oogst te vieren. Hoe rijker de oogst, hoe groter het feest’, lacht hij. Zelf lukt het hem meestal niet om het oogstfeest ter plekke bij te wonen, maar gelukkig kan hij de sfeer via Facebook Live meepikken.

Hoop doet leven

De muziek van King Mensah ligt hem nauw aan het hart. ‘King Mensah slaagt erin om traditionele Togolese muziek een eigentijds tintje te geven. Hij is een zanger die op een ongewone manier over gewone dingen weet te zingen. In het nummer Sessime heeft hij het over hoe het lot ons op goede en minder goede dagen trakteert. Zo is het leven nu eenmaal; een afwisseling van mooie en moeilijke momenten. Het goede nieuws is dat zware tijden voorbijgaan.’

Hoe kijkt hij naar de wereld van vandaag die door zwaar stormweer gaat? ‘Mijn verstand kan er niet bij dat er op dit moment oorlogen aan de gang zijn. Waarom toch? Het leven zonder oorlog is voor veel mensen al hard genoeg, en dan creëert de mens er nog eens problemen bij in plaats van de bestaande problemen op te lossen.’ Toch weigert Hogbenu somber naar de toekomst te kijken. ‘Als ik zie hoe sommige mensen, die moeten strijden om te overleven, de moed erin houden, dan kan ik niet anders dan hoopvol zijn. Wij mensen kunnen meer dan we denken.’

FAVORIETEN VAN
Corneille Hogbenu

MOOISTE PLEK IN TOGO
Mijn geboortedorp Vogan.

FAVORIET GERECHT
Akple met Ademe dessi (maïsgerecht met saus).

MOOISTE HERINNERING AAN TOGO
Het grote aanpassingsvermogen van de Togolezen.