De boomgaard werd vernoemd naar Erik Meerschaut, een markante figuur. In de streek bekend als natuurgids, maar vooral als voorvechter van natuur, open ruimte en een beter leefmilieu. Als geen ander kon hij de Rand en Brussel verenigen.

Erik werd op 16 juni 1942 in Gent geboren, bracht zijn jeugd door in Afsnee aan de Leie en zakte na zijn studies economie aan de Universiteit Gent af naar Zellik. Daar ging hij aan de slag bij houthandel Betim, eerst als bediende, later als informaticus. Al vrij snel nam hij ook lokale engagementen op voor een betere leefomgeving.

Dochter Karen Meerschaut: ‘Mijn vader was altijd al een voortrekker, een beetje een avonturier ook en altijd de organisator, de trekker. Hij kwam van jongs af op voor een betere wereld. Zijn discussiecultuur heeft hij altijd in zich gehad.’

De Rand en Brussel

Reej Masschelein van de lokale Velt-afdeling was van bij aanvang een van zijn medestanders. ‘Ik leerde Erik kennen in mijn Davidsfondstijd in 1974. Jong Davidsfonds engageerde zich toen rond leefmilieu. Daaruit groeiden Welga, Arolz en Galm, de eerste milieuverenigingen van Asse die ingingen tegen grootschalige ingrepen die de natuur bedreigden. Telkens was Erik daarbij. Het werd zijn aanzet tot latere acties. Later groeide dat uit tot een afdeling van Natuurreservaten en de lokale Natuurpunt-afdeling.’

Erik bezat de charmante kunst om mensen te betrekken en te verbinden.

Erik Meerschaut was lid van de Natuurpunt-afdelingen in Asse en Brussel en bracht mensen uit beide gewesten samen. Radicaal in zijn strijd voor een betere wereld en in zijn opstelling voor natuur en milieu zocht hij toch altijd met veel diplomatie de dialoog op. Hij was een fervente verdediger van de interregionale aanpak van milieugerichte thema’s en met zijn charmes kon hij Brussel en de Rand mooi verbinden. Erik was een warme persoon en wou altijd zoveel mogelijk mensen verenigen rond een project dat belangrijk was voor de gemeenschap.

Natuurgids

Reej Masschelein: ‘Na zijn vervroegd pensioen in 2000 werd Erik natuurgids en was hij op allerlei vlakken actief, zowel in de Rand als in Brussel. Hij gidste niet alleen wandelingen of begeleidde evenementen, maar volgde ook na zijn verhuis naar Jette alle evoluties in de streek op en zette met veel overtuiging zijn tanden in beleidsdossiers.’

Zo nam Erik in de jaren 1970-1980 actief deel aan het groeiende verzet tegen het doortrekken van de Pontbeeklaan, tegen het inplanten van een grootwarenhuis op een niet-geschikte plek en rond 2008 tegen de plannen van de VUB om naast het Laarbeekbos een voetbalinfrastructuur aan te leggen. Voor dat laatste schreef hij een eigen visie voor het gebied uit en samen met de gemeente Asse, het regionaal landschap Brabantse Kouters, Velt en Natuurpunt werkte hij die visie verder uit.

Molenbeekvallei

Het speerpunt van zijn acties was ‘zijn’ Molenbeekvallei en het Kerremanspark. Daarmee trok hij naar de Vlaamse Landmaatschappij en zo ontstond het landinrichtingsproject Molenbeek-Maalbeek, waarbij heel wat groen-blauwe verbindingen werden gecreëerd, die bovendien mooi aansloten op de groen-blauwe realisaties in Jette en Ganshoren.

Hij was kritisch, opmerkzaam, gedreven, strijdvaardig, respectvol, diplomatisch en bezat de charmante kunst om mensen vriendelijk te betrekken en te verbinden.

In 2014 kreeg Erik Meerschaut de diagnose ALS. Tot op het allerlaatste moment bleef hij actief. Toen het uiteindelijk allemaal wat moeilijker ging, heeft hij voor al zijn taken opvolgers gezocht en zijn dossiers minutieus doorgegeven. Hij overleed op 30 mei 2018, een maand voor de officiële opening van ‘zijn’ heringerichte Kerremanspark en al het groen dat in de omgeving bewaard is gebleven.