Vier keer? Ik wrijf even in mijn ogen. Jawel, vier keer. Geen grap. Je vraagt je af hoe dat mogelijk is. Ik denk aan dat spreekwoord van de ezel en vraag mij af wie hiervoor verantwoordelijk is.

Wie de dupe is, is duidelijk. In Humbeek brengt een tijdelijke veerpont je naar de overkant, aan Buda moet je rondrijden. Voor de inwoners van Humbeek is de ellende het grootst, want als je niet via het pont kunt, is het tijdverlies groot. Misschien zijn de inwoners van Het Sas op de rechteroever nog het slechtst af, want zij beschikken niet over een bakker, beenhouwer, bank, enzovoort. Ze zijn al decennia volledig aangewezen op Humbeek.

Als je ziet hoeveel keer per dag de Verbrande Brug in normale omstandigheden dicht gaat voor het verkeer kan je je inbeelden hoe lang de wachtrijen daar soms zijn. Onlangs stond er een file tot aan de Zenne in de Jan Frans Willemsstraat in Vilvoorde! Zo veel verkeersellende is de voorbije jaren nog maar zelden gezien aan het Zeekanaal.

Over hoe men dit in de toekomst wil voorkomen, horen we weinig. De reder van de botsende boten is opvallend stil. De betrokken buurt verneemt weinig of niets over de situatie. Dat kan, nee moét beter. Net als de stapelkunst van de vervoerde containers. Tenminste als het vervoer over water een echt alternatief wil zijn voor het andere vrachtvervoer.