Vandaag wonen Maria en Oleg met hun twee dochters Paula (6) en Ionela (4) in Asse. Is er van die verliefdheid op België veel overgebleven? ‘We vinden België nog steeds een prachtig land, omwille van de mooie architectuur en de ongedwongen mentaliteit van de mensen. In ons geboorteland Moldavië dirken de mensen zich veel meer op als ze buiten komen. Hier hoef je je niet zo op te kleden. Wij houden van dat soort eenvoud. Van gewoon jezelf te kunnen zijn’, zegt Maria.

Je kan het

Maria groeide op in een beschermd milieu. Haar moeder was lerares Frans en deed al wat ze kon om haar dochter een goede opvoeding en begeleiding naar het werkelijke leven te geven. ‘Het was dan ook wennen om in een vreemd land op eigen benen te moeten staan. Dat mijn Moldavisch masterdiploma economie hier niet erkend werd, was een opdoffer, maar bij de pakken blijven zitten ligt niet in mijn karakter. Ik ben begonnen met een intensieve cursus Nederlands en een opleiding tot administratief medewerker. Ik werk ook als vrijwilliger bij de dienst integratie van het OCMW in Asse. Het zijn allemaal stappen om mijn leven in België in handen te nemen en tegen mezelf te kunnen zeggen: Zie je wel, je kan het.’

Taarten bakken

Enkele maanden geleden won Maria een taartenbakwedstrijd van Oxfam Wereldwinkels. ‘Ik had een Medovik honingtaart gebakken, een nagerecht dat uit meerdere laagjes bestaat. De liefde voor het bakken heb ik van thuis meegekregen. 

Bij feestdagen bakte mijn moeder vijf tot zes taarten. Het bracht een gezellige sfeer in huis. Het wakkerde de taartenbakster in mij al op jonge leeftijd aan. Jammer genoeg heb ik vandaag niet voldoende tijd om het regelmatig te doen. Ik beperk me tot de feestdagen, maar kan er wel nog altijd intens van genieten.’

Ligt er naast de Moldavische taarten nog iets anders nauw aan haar hart? ‘Ik hou van de muziek van Eugen Doga. Hij is een Roemeense componist die heel mooie klassieke muziek heeft geschreven. Tijdens schoolfeesten dansten wij op zijn walsen. My sweet and tender beast is een muziekstuk van hem dat ik heel graag hoor.’

Elkaar respecteren

Samen een nieuw leven opbouwen in een ander land, legt dat geen zware druk op een relatie? Zeker als je hier van nul moet herbeginnen en regelmatig op hindernissen stuit? ‘We zijn 9 jaar getrouwd. Ik kan vandaag nog steeds zeggen dat we van elkaar houden. Dat komt doordat we elkaar respecteren. Over veel zaken denken mijn man en ik hetzelfde, maar ook als dat niet zo is, respecteren we elkaars mening.

Een belangrijk levensdoel dat we delen, is onze dochters een betere toekomst geven. Binnen dat plan willen we ook graag eigenaar worden van een eigen huis. Dat houdt in dat we nog vele jaren hard zullen moeten werken, maar dat schrikt ons niet af. We weten waar we naartoe willen. Samen zullen we er geraken.’

FAVORIETEN VAN
Maria Bujac

MOOISTE PLEK IN MOLDAVIË
Ratus, het dorp waar mijn ouders wonen.

FAVORIET GERECHT
Placinta, een gebakje gevuld met kaas.

MOOISTE HERINNERING
Winterse sleepret.