Elk van de kunstenaars in Second sight speelt met een uiterst subtiele vormtaal: je kunt het werk nooit zomaar in één blik vatten’, vertelt curator Charlotte Crevits. Met haast en spoed ontgaat je veel; in elk geval de essentie. Met hun vraag naar vertraging en aandacht gaan de kunstenaars in tegen de veelheid aan beelden die vandaag continu voorbij flitsen en die we wél in een oogopslag consumeren.

Second sight maakt zijn beloftes waar. Met doorzichtige materialen zoals glas, ijs en epoxy onderzoekt Nienke Baeckelandt de grens tussen vast en vloeibaar. De licht spookachtige uitstraling van een transparante, ‘gesmolten en gestolde’ stoel bijvoorbeeld, vertelt iets over vergankelijkheid. Op de ramen brengt de kunstenaar ‘waterdruppels’ uit epoxy aan. Wie er geen oog voor heeft, loopt er zo aan voorbij. Met de juiste blik en afstand zie je hoe de druppels het woord FOCUS vormen. Wat zie ik hier? Wat is het precies? Zulke vragen resoneren door heel de tentoonstelling. De werken prikkelen stuk voor stuk de nieuwsgierigheid die je nodig hebt om antwoorden te vinden.

Hilde Borgermans onderzoekt transparantie met behulp van de schilderkunst. Met de nieuwe reeks Super Structure – Twieje Wurd verwijst ze naar Frank Stella, boegbeeld van de minimal art, en diens slogan Wat je ziet is wat je ziet. Met haar zachte kleuren, onregelmatige lijnen en oneffenheden gaat Borgermans’ ode aan Stella toch radicaal tegen diens stelling in.

Vraag fotografe Lore Stessel wat haar zin geeft om ‘s morgens op te staan en ze zegt: ontmoeting. Ze laat zich graag raken door de houding en de gestes van een persoon, door het geheugen van het lichaam dat onze hele geschiedenis in zich draagt. Die fascinatie bracht haar bij foto’s van dansers. ‘Ik zoek uitwisseling tussen dans en fotografie’, legt ze uit. ‘Een danser neemt me mee naar een plek die belangrijk voor hem of haar is. Ik ontmoet de plek en de danser en probeer zo veel mogelijk van dat kostbare moment in mijn foto’s te vatten.’

Ariane Loze onderzoekt dan weer hoe je met ongerelateerde camerabeelden toch een verhaal kunt vertellen. De kijker wordt een actieve interpretator. Het verhaal ontstaat in de verbeelding. Ze maakte haar handelsmerk van films waarin ze alle rollen zelf speelt. In de nieuwe film Our Cold Loves speelt ze er 22. De personages hebben uiteenlopende profielen, maar zijn allemaal op zoek naar liefde via apps en internet. Loze werkte ervoor samen met dataspecialisten, onderzoekers en een liefdescoach, die elk een ander licht werpen op de vele belangen die met online daten gepaard gaan.

De poëtisch-abstracte werken van Nadia Guerroui zijn er enkel voor wie ze wil zien. Zonder aandacht verdwijnen ze volledig naar de achtergrond: de antipode van een reclamefoto. In de video-installatie Many nights and many days toont ze de reflectie van een nachtelijke stad, gefilmd vanuit een rijdende auto: een indirect nachtelijk stadslandschap.

Voor Second sight vormde CC Strombeek de exporuimte om tot een mini-museum. ‘Een vrij klassieke opstelling’, beaamt Charlotte Crevits. ‘Maar het gaat hier dan ook over kunstenaars die gerust in een museum kunnen staan.’

TOT 23 APRIL
Second Sight
Baeckelandt, Stessel, Guerroui, Loze & Borgermans
Grimbergen, CC Strombeek, 02 263 03 43