De fatale hitteslag van de geliefde zanger en schoolmeester Lander Segers op weg naar Santiago de Compostella was begin juli 2022 landelijk nieuws. Gezondheidsexperts kwamen aan het woord over hoe rap je organen een voor een kunnen uitvallen als niet tijdig wordt ingegrepen. Het thuisfront was met verstomming geslagen. De achterblijvende leden van De Laatste Match van Ivan Lendl hadden nog één optreden gepland: in GC de Bosuil in Jezus-Eik, nota bene het dorp waar Segers opgroeide. In eerste instantie wilden ze het annuleren, maar uiteindelijk besloten ze de datum te behouden en samen met een resem gastzangers, allemaal goede bekenden van Lander, het verhaal gezamenlijk af te sluiten.

Dat ze de band zouden opdoeken was snel beslist. ‘We zullen mekaar muzikaal nog ontmoeten, maar in een andere vorm’, zegt gitarist en liedjesmaker Steve Lacourt aan zijn keukentafel in Ottenburg, waar de band geregeld repeteerde. ‘Ik heb het er moeilijk mee, want we waren toch iets aan het opbouwen. Maar rationeel beseffen we allemaal dat het zonder Lander niet verder kan, ook al schreef hij de muziek en de teksten niet.’ Toetsenist Peter Marchal en bassist Tim Janssen knikken instemmend.

‘De groep was de voorbije tijd in de richting van Lander geëvolueerd’, zegt drummer Geoffrey Heyrbaut. ‘Dat dwong hij zelf af. Ondanks het feit dat hij niet met de grootste ideeën kwam aandraven, zette hij ze wel naar zijn hand. Subtiel drukte hij zijn stempel. Ons verhaal was op zijn lijf geschreven.’

Voor Lacourt, die de meeste nummers componeerde, was Segers een kameleon. ‘Hij had een andere smaak, meer classic rock, Bruce Springsteen. Daar moest je rekening mee houden, maar Lander kon zich enorm snel aanpassen.’ Volgens Marchal vond hij de sfeer en de beleving het belangrijkst. ‘Hij moest voelen wat hij zong. Of hij in de ik- of in de wij-vorm zong, was voor hem geen detail.’

Lennaert Maes, de frontman van Lenny & De Wespen en straks een van de gastzangers was een prille getuige. ‘Ik ontmoette Lander via Tim, onze licht- en klankman, en zag een van hun eerste optredens in Leuven. Ik was meteen onder de indruk van zijn energie als frontman. Ik vond het ontroerend hoe hij zich smeet, ook omdat ik er geen stijl op kon plakken. Zijn rollende r deelde hij met Frank Vander linden, maar de manier waarop hij bewoog op het podium was uniek.’

Eenheid

Lacourt herinnert zich het ontstaan van de band nog alsof het gisteren was. ‘Ik zat op café met Sam Custers, toen centrum verantwoordelijke van GC de Lijsterbes in Kraainem. Hij zocht een voorprogramma voor De Mens. We hadden allemaal iets gedronken en ik zei dat ik het wel zou doen, waarna hij tot mijn verbazing antwoordde dat het goed was. Toen heb ik met Lander een akoestische set in elkaar gestoken. Zo is het in 2012 begonnen. Later zijn we op zoek gegaan naar versterking. Met toetsenist Peter had ik in Het Sigmaplan gespeeld. Geoffrey kende ik van vroeger. Hij bracht Tim aan.’

In het begin bleef de ambitie beperkt tot goede Nederlandstalige muziek maken met fijne mensen en af en toe een optreden in het Leuvense en de Druivenstreek, maar na een ontmoeting met producer Ron Reuman, die in 2016 hun eerste single Basman opnam, wilden ze hun niveau opkrikken. Daar zijn ze na een eerste ep uit 2017, die nog alle kanten uitging, uiteindelijk ook in geslaagd. ‘Twee weken voor het overlijden van Lander hebben we op Tropiscala in Overijse ons beste optreden ooit gegeven’, zegt Marchal.

Bijna

Ook Iwein Segers, de jongere broer van Lander en radiopresentator bij de digitale rockzender Willy, vond het hun beste sessie. ‘Ik hoor me nog zeggen: nog één stapje en de air-play volgt. Niet vanzelfsprekend voor een groep met al iets oudere muzikanten.’ Iwein, die met Lacourt een muzikaal verleden deelt in Groep Jezus, wist als prille tiener al dat Lander kon zingen. ‘Het debuut van Gorki gaf hem de aanzet om Nederlandstalige pop- en rockmuziek te zingen, maar daarnaast hield hij ook veel van soul. The Commitments was zijn lievelingsfilm. Het is zo jammer dat het vroegtijdig stopt.’

Toen Iwein het trieste nieuws stuurde, zat Lacourt in restaurant Valduc in Hamme-Mille, waar Lander af en toe als kelner werkte. ‘We waren allemaal aangedaan’, zegt Heyrbaut. ‘Het was zo onwezenlijk, zo oneerlijk. Ons verhaal was niet af. Naast een goede zanger waren we ook een heel goede vriend kwijt.’

‘Ik denk nog altijd dat hij hier elk moment kan binnenvallen’, zegt Lacourt met een krop in de keel. Fans kunnen intussen hun hart ophalen aan het recent uitgebrachte Blijf Niet Bij Mij. ‘Lander heeft het in één take autotune ingezongen. Er zijn er niet veel die dat kunnen.’ Postuum gaven de bandleden de pakkende break-up song, die in het licht van de gebeurtenissen een heel andere lading krijgt, een hoopvolle ondertoon.

Passie

Naast broer Iwein, Koen Buyse (Zornik) en Lennaert Maes komen ook Niels Boutsen (Stoomboot) en Tom Van Laere (Admiral Freebee) meezingen in de Bosuil. Het was die laatste die destijds zei dat hij ergens gelezen had dat Ivan Lendl muziek haat, waarop de nieuw gevormde band er vervolgens alles aan zou doen om het ongelijk van de toptennisser te bewijzen. ‘Onze eigen laatste match zal een evenwichtsoefening zijn’, beseft Heyrbaut. ‘Het is niet de bedoeling dat het een trieste avond wordt, het moet ook een feest zijn.’

Wat zou Landers boodschap zijn aan de aanwezigen?, vragen we tenslotte aan Iwein. ‘Altijd voor je passie gaan’, klinkt het resoluut. ‘In zijn geval was dat zingen, maar het kan net zo goed koken, schrijven of fietsen zijn. Koester je passie, maak er tijd voor en je zal een gelukkiger mens worden.’

DO – 16 FEB – 20.30
De laatste match van Ivan Lendl
Jezus-Eik, GC de Bosuil, 02 657 31 79