Zo nam hij deel aan de klimaatmarsen en sprak hij in het parlement over de gevolgen van de covidcrisis voor jongeren. Nadat zijn Brusselse leeftijdsgenoot en klimaatactiviste Rosa vorig jaar om het leven kwam bij de overstromingen in Wallonië lanceerde Benjamin, samen met Rosa haar vrienden en familie, de campagne #ClimateJusticeForRosa.

Wat kan jij dat veel andere mensen minder goed kunnen?

‘Ik ben niet verlegen, ik hoor graag verschillende opinies, en ik geef nooit op. Als ik iets wil bereiken, dan doe ik daar alles voor.’

Wanneer ervaar je echte geluksmomenten?

‘Als ik met vrienden aan iets werk en voel dat het lukt. Dat kan gaan van samen een nummer spelen dat ineens goed klinkt tot het opzetten van een klimaatactie die impact zal hebben.’

Wat maakt je ongelukkig?

‘Dat sommige volwassenen jongeren niet altijd serieus nemen. Jongeren worden vaak onderschat. Het is belangrijk dat hun stem wordt gehoord.’

Wat zou je doen als je eerste minister was?

‘Ik besef dat de klimaatcrisis veel moeilijker op te lossen is dan de covidcrisis, maar de aanpak zou dezelfde moeten zijn. Politici denken te veel aan herverkozen worden. Ze moeten het advies volgen van wetenschappers zoals Jean-Pascal van Ypersele of Wim Thiery, die die tweestrijd niet hebben. Tegelijk moeten we grootschalige campagnes opzetten zodat de bevolking begrijpt waarom de klimaatmaatregelen nodig zijn. In volle covidcrisis hebben jongeren alles gedaan om ouderen te beschermen. Nu is het aan hen om hetzelfde te doen voor ons.’

Welk voorwerp zou je niet kunnen missen, behalve je smartphone?

‘Sowieso niet de smartphone. Ik kan niet leven zonder muziek, dus kies ik voor mijn muziekinstrumenten. Mijn contrabas kan ik niet overal meenemen; toch heb ik meestal een instrument mee, al was het maar mijn mondharmonica.’

Wat is het meest speciale dat je persoonlijk hebt meegemaakt?

‘Ik heb al veel speciale dingen gedaan, maar wat ik echt cool vond, is om samen met vier andere Belgische tieners te spreken over de kindvriendelijke versie van de slotbeschouwingen van het VN Kinderrechtencomité die we maakten met de Nationale Commissie voor de Rechten van het Kind. Omdat ze zo onder de indruk waren van ons werk, mochten we het heel uitzonderlijk komen presenteren in Genève. Vorige week kreeg ik ook plots een bericht op Instagram van Alexander De Croo. Zijn bericht begon met Beste Benjamin, Alexander hier, de eerste minister van België. Hij wou mijn nummer om me te kunnen bellen.’

Wat wil je later worden?

‘Ik was er jaren van overtuigd dat ik diplomaat wilde worden, maar ik zou er wel moeite mee hebben om een regering te vertegenwoordigen waar ik niet helemaal zou achterstaan. Het hangt er dus nog een beetje van af wat er in de volgende jaren zal gebeuren. In elk geval wil ik internationale betrekkingen studeren.’

Doe eens een toekomstvoorspelling.

‘Mijn kinderen zullen later vragen waarom de generatie van mijn ouders geen strengere klimaatmaatregelen hebben genomen. Waarom ze zo egoïstisch en kortzichtig zijn geweest. Ik wil aan mijn kinderen kunnen zeggen dat ik mijn best heb gedaan om dingen te veranderen.’

Wat was er vroeger beter?

‘De muziek! Ik besef dat ik nu als een oude zak klink, maar het is zo, ik hou van muziek van de jaren 30 tot de jaren 70: rock ’n roll, jazz, blues.’

Welk(e) serie/film/muziek/boek/ beeld wil je iedereen aanraden?

‘Mijn favoriete film is The Blues Brothers uit 1980. Misschien niet de meest diepzinnige, maar ik heb hem al vaak gezien en ik word er gelukkig van.’

Wat is het mooiste plekje in je omgeving?

‘Praktisch elke dag fiets ik in Dworp door een prachtige holle weg naar school in Brussel of naar de muziekacademie. Ik vind Brussel de beste stad van de wereld, maar ik ben blij dat ik ‘s avonds door de natuur kan fietsen.’