Conceptueel kunstenaar, zo noemt PierrePhilippe Hofmann uit Linkebeek zichzelf. ‘Ik vertrek altijd vanuit een idee. Pas als ik weet waar ik naartoe wil, kan het echte creatieproces starten. Zo is ook Portrait of a Landscape ontstaan. Landschappen fascineren me. Net zoals de complexiteit van onze alledaagse realiteit. Neem Zwitserland. Het beeld dat de meesten van het land hebben, is gebaseerd op ansichtkaarten waarop een bepaald type landschappen worden afgebeeld, maar het echte Zwitserland is zo veel meer.’ En zo ontstond het idee om naar zijn geboorteland te trekken, waar hij vier maanden te voet rondreisde. Zijn wandelingen vertrokken aan de buitengrenzen van het land. Van daaruit zakte hij af naar het geografische middelpunt. Na elke kilometer stopte hij om te filmen wat hij zag. Zo maakte hij duizenden foto’s en video’s.

Beelden die je doen stilstaan

Het resultaat van al dat beeldmateriaal werd een 36 meter lange video-installatie met zo’n 2.700 filmfragmenten. ‘Ik probeer de essentie van het Zwitserse landschap te capteren. Eigenlijk deconstrueer ik het stereotiepe beeld dat we van Zwitserland hebben door een veelvoud van beelden die het echte, alledaagse Zwitserland tonen.’ Opvallend is dat er in sommige video’s een hele tijd helemaal niets gebeurt. Hebben die stilstaande beelden een diepere betekenis? ‘We leven in een tijd waarin er voortdurend iets moet gebeuren. Je hebt het nieuws van de ochtend nog maar net gelezen of er dienen zich al nieuwe nieuwsflitsen aan. In de natuur nemen dingen hun tijd om te evolueren. Ook dat is iets waarmee ik de kijker wil confronteren. Je gaat spontaan meer op details letten en meer zien in de beelden waarop er ogenschijnlijk niets gebeurt.’

‘Ik vind het heerlijk om in die landschappen te verdwalen. Je voelt je omringd door een groter bewustzijn. Ik vind het ook interessant om te zien hoe de mens ruimtes naar zijn hand zet. Het zegt veel over onze manier van leven.’ Hoe heeft hij zijn tocht door de Zwitserse landschappen ervaren? ‘Dankzij de stilte en de eenzaamheid had ik veel tijd om na te denken. Wat een luxe. Dat werkte bevrijdend, maar was ook confronterend. Onderweg besef je dat problemen die je uit de weg gaat, je zullen blijven achtervolgen. Ik heb geleerd om problemen aan te pakken en niet meer te vluchten.’

Een interactief boek

Naast de expo is er ook een boek met dezelfde titel. ‘Het boek is een prima drager voor de enorme hoeveelheid visueel materiaal die ik verzamelde. Het is een interactief boek dat je via je smartphone toegang geeft tot meer dan 1.000 video’s en tientallen getuigenissen van mensen die ik onderweg ontmoette. Ik zie het boek als een manier om de landschappen en de mensen in die landschappen met elkaar te verbinden.’ Pikant detail: de boeken die Hofmann tot nu toe signeerde, bracht hij al stappend naar de kopers. ‘Het is een manier om in de state of mind van het project te blijven. Om de tijd te vertragen en het natuurlijke tempo van de werkelijkheid aan te nemen. Een meer menselijke maat waarin tijd en ruimte beter met elkaar in harmonie zijn.

7 APR TOT 8 MEI
Pierre-Philippe Hofmann
Brussel, Botanique