Het heeft even geduurd vooraleer Mihaela de stap zette om Mihai, die in België werkte, te volgen. Hij had een stabiele job in de bouw. Maar zij had ook een goede baan in Roemenië. ‘Tot ik België beter leerde kennen en ontdekte dat dit een land vol mogelijkheden is’, vertelt Chelba.

Elke dag iets bijleren

Toen ze hier in 2009 aankwam, liet ze er geen gras over groeien en leerde meteen intensief Nederlands. In het Centrum voor Volwassenenonderwijs (CVO) volgde ze een jaar lang elke dag Nederlandse les. ‘De taal leren, was de grootste aanpassing. Ik ben geen talenknobbel, ik hou van cijfers. Dat is ook de reden waarom ik in het middelbaar wiskunde en wetenschappen studeerde en later voor een bachelor in boekhouding ging. Toch wilde ik alles op alles zetten om de Nederlandse taal zo snel mogelijk onder de knie te krijgen.’ Met een diploma boekhouding op zak duurde het niet lang of Chelba vond een baan. Vandaag werkt ze voor een boekhoudkantoor in Vilvoorde. ‘Ik leer elke dag bij. Dat is ontzettend belangrijk voor mij.’

Mensen uit de bergen

Ze vertelt hoe het haar vanaf de eerste dag in België opviel hoeveel beter onze wegeninfrastructuur is. ‘Hier raak je vrij snel van punt A naar punt B. In Roemenië is dat niet het geval. Heel wat plekken liggen ver verwijderd van autosnelwegen. Het ontbreekt ons aan een degelijk wegennetwerk. Wat we wel in overvloed hebben, is natuur. Zoals de prachtige berglandschappen in Moldavië, een regio in het noordoosten van Roemenië vanwaar mijn man en ik afkomstig zijn. Men zegt wel eens dat bergen de mensen sterk maken.’ Of ze iets mist van haar vroegere leven? ‘Met de jaren ben ik mijn leven in België steeds meer gaan waarderen. Dat neemt natuurlijk niet weg dat ik me naast Belg ook nog steeds Roemeense voel. Van bloed maak je geen water zegt een Roemeense uitdrukking, waarmee we bedoelen dat de band met je familie of je volk altijd blijft. Bij onze kinderen ligt dat anders. Zij zijn hier opgegroeid. Zij voelen zich Belg. Dat hebben we goed gemerkt tijdens het EK voetbal.’

Hier leven opgebouwd

Ze laat er geen twijfel over bestaan. Ook zij is trots op Kevin De Bruyne en de Belgische voetbalploeg. Net zoals ze ook trots is op Gheorghe Zamfir, de bekende Roemeens panfluitspeler. ‘Ik kan echt emotioneel worden van zijn muziek.’ Toch doet deze muziek haar niet verlangen om terug te keren naar haar vaderland. ‘Wij hebben hier ons leven opgebouwd. We zijn van nul begonnen en er altijd voor blijven gaan. Dat vraagt heel wat inspanningen, het is een levenswerk dat we verder willen voltooien. Voor onze kinderen en voor onszelf. Onze toekomst ligt hier, in België. Regelmatig stuur ik postpakketten naar mensen in Roemenië die het moeilijk hebben. Eén van mijn vroegere Belgische bazen zei treffend: Geven is leven. Ik kan dat volmondig beamen. Het plezier van aan de andere iets te geven, geeft het leven zoveel meer diepgang.’

DE FAVORIETEN VAN…

Mooiste plek in Roemenië
Het bosrijke berglandschap van Boekovina.

Favoriet gerecht
Sarmale: gevulde zuurkoolrolletjes.

Mooiste herinnering
Mijn studentenjaren in Iasi.