Slechts weinig randbewoners kunnen zich iets voorstellen bij Waver en omgeving. Nochtans heeft de streek heel wat troeven. Het eerste wat opvalt als je in de streek op verkenning gaat, is het veranderende reliëf en een wat groenere invulling van de open ruimte. Het nabijgelegen Tomberg, Terlanen (beide in de Laanvallei) en Ottenburg aan Vlaamse kant liggen in de landelijke zone rond het Rodebos. Maar ook de noordzijde van Waver is nog zeer open en groen. Het specifieke reliëf geeft een fijn wandelgebied aan beide zijden van de taalgrens als resultaat. Zak je iets verder af naar het zuiden dan kom je onvermijdelijk terecht in het Waals-Brabantse deel van de Laanvallei. Daar stoot je op het nog redelijk landelijke Rosières en het meer bebouwde Rixensart.

Commercieel centrum

Waver staat bekend als het eindpunt van de KW-linie. Tussen september 1939 en mei 1940 bouwde het Belgische leger een heuse verdedigingslinie uit die reikte van Koningshooikt (nabij Lier) tot Waver, vandaar KW-linie. De bedoeling van deze militaire infrastructuur, die uit vierhonderd bunkers en bijkomende hindernissen bestond, was om de Duitse opmars op te houden. Van deze oorlogsrestanten vind je in Waver en omgeving nog heel wat terug, zij het veelal in verwaarloosde staat.

De stad van ongeveer 40.000 inwoners is een aantrekkingspool voor de omgeving. Veel mensen uit de regio doen er hun boodschappen en een deel van de economie draait op een aantal grote attracties als Walibi, Aqualibi, het Aventure Parc, enkele golfterreinen en een aantal commerciële etablissementen. Op mijn verkenningstocht kreeg ik de indruk dat Waver kiest voor deze economische invalshoek. Dat komt de leefbaarheid niet altijd ten goede.

Arboretum

Maar niet getreurd. Aan de zuidrand van de stad vind je heel wat waardevol en minder gekend groen. Zo in het gehucht Lauzelle, op het grondgebied van Louvain-la-Neuve (LLN), waar aan beide zijden van de Chemin de Lauzelle respectievelijk een arboretum en een bos van ongeveer 200 ha ligt. Tussenin ligt een indrukwekkend golfterrein. De boszone wordt beheerd door de Université Catholique de LLN en is een bezoek meer dan waard. Er liggen drie afgebakende wandelparkoersen, samen een 5 km lang. Je ontdekt er de natuurwaarden van een Waals-Brabants bos zoals je ze in Vlaanderen niet tegenkomt. Je kunt er kennismaken met het beheer ervan tijdens een bezoek aan het publiek toegankelijke gedeelte. Het was voor mij vele jaren een verborgen parel, maar de voorbije tijden heb ik de plaats erg leren waarderen. De uitbaters vragen wel uitdrukkelijk om op de paden te blijven en de hond aangelijnd te houden. Een tip? De blauwe en rode wandeling zijn het interessantst.

Rust in het groen

Bekijken we de kaart vanuit de Vlaamse zijde dan komen we via het Vlaamse Sint-Agatha-Rode aan de oostzijde van Waver uit in Gastuche, Chaumont-Gistoux, Bonlez, Grez-Doiceau en nog wat groene gemeenten en gehuchten. Het is een regio die in de tweede helft van vorige eeuw erg gewaardeerd werd door de toenmalige natuurminnaars. Je zag er velden, bossen en valleien waarvan je aan Vlaamse kant alleen maar kon dromen. Ik bracht er een deel van mijn jeugd door om nieuwe natuurwaarden en natuurgebieden te ontdekken. Hier en daar is de sfeer van weleer nog voelbaar, maar de meeste plaatsen dragen steeds meer de stempel van de moderne mens.

‘Ik bracht er een deel van mijn jeugd door om nieuwe natuurwaarden en natuurgebieden te ontdekken.’

het weekend vaak op uitstap in de streek aan de oostkant van de stad. Vooral de valleien van de Train en de Glabais liggen goed in de markt door hun natuurlijke landelijkheid. Sommige delen van het beektraject bevatten veel leven door het propere water. Wandelaars, joggers, vissers en natuurliefhebbers kruisen elkaars pad in deze typisch Waals-Brabantse streek die veel rust geeft op slechts een steenworp van de stad. Kort samengevat: ga naar Waver voor de gezelligheid van een commercieel centrum, ga naar de kleinere gemeenten errond voor de rust en de prachtige natuur.