Vertrekpunt is de Olmstraat in Vilvoorde. Langs het Duchépark rij ik naar de Groenstraat. Tijd voor een eerste stop. Daar woont namelijk een kat die ik Grijsje noem. Helaas had Grijsje vandaag geen zin in aaitjes. Verder dan maar.

Ik steek de grote baan over naar de J.F. Willemsstraat met haar modernistische woningen en Japanse kerselaren. Na een stukje saaie baan kruist mijn pad de Zenne. Rechts heb je een mooi zicht op onze koeltorens. Ik hou van hun vorm en kleur, maar dat is een kwestie van smaak. Links ligt PB Gelatins, ook gekend als ‘het rotte benenfabriek’, vroeger een behoorlijk ‘geurige’ locatie.

Aan het eind van weer een saai stuk baan ligt een plek waar ik zeer graag kom: in de volksmond ‘het blauw brugske’, een klapbrug over het Darsedok. Links ligt de jachthaven van Grimbergen. In coronatijden kan het niet, maar normaal moet je hier in de zomer zijn voor de fuiven van Flagrant, de beste van mijlen in het rond. Met speedboot ritje zelfs!

Sinds jaar en dag huist hier een troep ganzen. Soms lopen ze op de rijbaan en dat hindert het verkeer. Reden waarom het gemeentebestuur van Grimbergen onlangs netten aanbracht. Altijd weer de mens die dieren uit hun leefgebied verdrijft…

Links na het ronde punt is er een doorsteekje naar de Verbrande Brug. Dat neem ik alleen op mijn terugweg, te steil. Na de Verbrande Brug sla ik rechtsaf en dan links de Vaartstraat in. Wat verder neem ik de Winkelveldstraat die me langs een charmant slingerend beekje naar de Humbeeksesteenweg brengt. Die volg ik tot een rond punt, waar ik rechtsaf de Gasthuispachthofstraat neem. Bij de prachtige Sint-Niklaashoeve stop ik om foto’s te maken. Als ik me omdraai, merk ik dat ik een publiek heb. Koeien zijn samengetroept om te kijken wat ik aan het doen ben. Stilstaan voor de foto kon niet want de dames hadden nogal veel last van vliegen. Aaien mocht wel.

Via de Heidebaan kom ik terug uit op de vaartdijk. Ik rij richting Humbeek. Dit stukje is een wildplukkersparadijs. Langs het jaagpad zijn bessenstruiken aangeplant: kornoelje, vlier, sleedoorn, meidoorn, bramen. Prachtig om te zien als ze bloeien! Voor bessen is het nog te vroeg. Om helemaal tot Humbeek en terug te fietsen is het te laat. De zon is ondergegaan. Ik rij terug en ontdek dat een mondmasker niet alleen goed is tegen virussen maar ook tegen muggen. Ze zijn talrijk dit jaar, ‘s avonds langs de waterkant. Toch stop ik nog om foto’s te maken van de prachtige weerspiegeling van huizen en plezierjachten aan de overkant.

Aan het blauwe brugje hoor ik de roep van een scholekster en oeverlopertjes. Ik stop nog een laatste keer om naar het avondrood en de ganzen te kijken. Ondertussen is het frisjes geworden. Ik fiets dus maar flink door naar huis, daar krijg ik het lekker warm van.