Te veel Nieuws, Terzake en De Afspraak leidt tot coronaindigestie. Het raadplegen van nieuwsapps op je smartphone tot je wijsvinger er van vervelt, of het non-stop lezen van kranten, tijdschriften en andere periodieke verschijnselen leiden bij mij stilaan tot covidconstipatie. En als journalist bij de regionale televisie krijg ik daar elke dag nog eens een portie lokale wetenswaardigheden bovenop. Je gaat slapen met corona en je staat op met corona, bij wijze van spreken dan, tot nu toe toch. Natuurlijk moet een mens geïnformeerd zijn, maar net als mijn sociale contacten probeer ik die toevloed aan informatie tegenwoordig te beperken. 

Daarom heb ik gezworen om in dit stukje met geen woord te reppen over covid-19. 

Wel ja, ik zou kunnen schrijven over de Jaarmarkt in Vilvoorde die omwille van corona voor het eerst in de geschiedenis niet heeft plaatsgevonden of over de mosselkoers in Houtem die ondertussen ook is afgelast. Over de Vilvoordse moslims die deze ramadan een beetje op hun honger zijn blijven zitten of over de verjaardagsfeestjes van twee van mijn goede vrienden die zestig werden en noodgedwongen aan een zuinig glaasje champagne hebben moeten nippen in de beslotenheid van hun gezin. Maar daar ga ik het dus niet over hebben. 

Trouwens, over bubbels gesproken, wat een vreselijk woord toch. ‘Bubbels’ doet meer denken aan bulten en builen, wat ik dan weer associeer met builenpest. De pest, dat was nog eens een epidemie! Een poosje geleden las ik, getooid met latexhandschoenen en een mondmasker, De Pest van Albert Camus. Een roman uit 1947 die verontrustend actueel is. Het heeft me enkele uren niet al te opbeurend leesplezier verschaft. Ik heb dat boek online gekocht. Dat is tegen mijn principes, maar ik moest wel, want mijn boekhandel was gesloten wegens je weet wel. Alle begrip daarvoor, want in tegenstelling tot potgrond en plantgoed behoren boeken niet tot de basisbehoeften van de mens.

Of ik kan vertellen over hoe uitzinnig van vreugde ik was toen ik hoorde dat ik terug mocht gaan vissen of tennissen en ook de golf in Melsbroek ging weer open, hoera! Jammer genoeg ben ik geen golfer, visser of tennisser. Polsstokspringen en hamerslingeren liggen me nauwer aan het hart en ik breek een lans voor het speerwerpen, maar het is me niet duidelijk of die edele atletiekdiciplines alweer beoefend mogen worden. 

Ik zou je kunnen verklappen dat de omzetcijfers van de holding Ahold Delhaize het eerste kwartaal met 15% zijn gestegen tot 18,2 miljard euro. Dat is door mijn toedoen, want een mens gaat dezer dagen al eens vaker naar de plaatselijke supermarkt dan op café of restaurant. Als ik zou willen, schrijf ik over de Druivenfeesten in Overijse, de Hoebelfeesten in Vlezenbeek of de Veldkantkermis in Grimbergen, evenementen waar ik deze zomer niet naartoe ga. Ik niet en niemand niet. Of over minderwaardig beschermmateriaal dat in de kazerne van Peutie werd geleverd. Ha, die Chinezen, de maskers vallen af! Ik zou je het sprookje van Mondkapje en het boze virus kunnen vertellen, maar ik doe het niet. Waarover ik het dan wel ga hebben? Tja, dat weet ik nog zo niet, dat zal voor een volgende keer zijn. Maar nogmaals, vandaag geen woord over corona. Ik val nog liever dood. Smetvrije groeten vanuit mijn bubbel in Peutie.