Dat is niet anders in de noord(oost)rand. Voor de gelegenheid wenden we ons steven naar Kampenhout, een wat in gedommelde gemeente waar tot voor een paar tientallen jaren de witloofboeren de dienst uitmaakten. De streek is bij natuurminnaars bekend omdat het Torfbroek daar ligt, een gebied met Europese topnatuur. Het aangrenzend dorpje Berg heeft ook nog wat rustige charmes te bieden, maar verder blijft Kampenhout een nobele onbekende op wandelgebied. Dat is onterecht, want er zijn grote zones waar het heerlijk vertoeven is voor de geïnteresseerde wandelaar. De Kampenhoutsebaan kan je zowat als de ruggengraat van het gebied zien. Het is de plaats waar je het veld instapt. Alle wegen en baantjes die er op uitgeven liggen in een zalig landschap dat een verkenning meer dan waard is. In feite zou je de volledige regio tussen het Hellebos in het westen, het Weisetterbos in het oosten en het dorp Schiplaken in het noorden kunnen uitkammen op zoek naar landschappelijk en biologisch schoon. Neem gerust een topografische kaart mee of een zoekrobot om op voorhand eens een blik te werpen op het parkoers dat je wil afleggen. 

KLEURENPRACHT

De specifieke bodemeigenschappen en de af- wisseling van een landbouwlandschap doorspekt met nog redelijk grote gevarieerde bospercelen, beekjes en poelen vormen het canvas waarop alle landschapselementen geborduurd zijn. Het Steentjesbos is daar een mooi voorbeeld van. Het ligt er nu op zijn paasbest bij. Pinksterbloemen, sleutelbloemen, kruipend zenegroen, heelkruid, speenkruid,... alleen al voor de kleurenpracht zou je hier rondlopen. Rond het bos liggen uitgestrekte akkers en weiden die zorgen voor visuele en ecologische variatie. Of je van hieruit nu naar het Weisetterbos of richting Kampenhoutsebaan trekt, overal vind je gezichtspunten die de moeite waard zijn. 

Grote imponerende boerderijen doen terugdenken aan de gouden landbouwdecennia van de jaren 1960-1990 en veel vroeger. De wegbermen en heel wat graslanden zijn niet overbemest en herbergen nog een grote variatie aan planten. Daarop vind je een uitgelezen leefgemeenschap van bijen, zweefvliegen en vlinders waarvan je nu de eerste vertegenwoordigers ziet die het voorjaar kleuren. In de zomer zijn dan weer andere soorten actief, maar helemaal stil valt het pas vanaf november als de winterkou intreedt. Maar ook dan kan je de buurt verkennen voor de soms indrukwekkende vergezichten.

LENTE IN HET LAND

Vanaf mei is de lente in het land. Huiszwaluwen verzamelen modder om hun nesten aan de buitenramen van huizen en boerderijen af te werken. Waar zie je dat beeld nog? Sommige weiden staan in een mantel gehuld met bijna anderhalve meter hoge stengels van groot streepzaad. Het lijken wel reuzenpaardenbloemen op stelten; de wiegende zee van duizenden van deze planten vergeet je niet meer eens je ze gezien hebt. In de wegbermen en sommige akkers zijn akker- en driekleurige viooltjes en verschillende ereprijzen van de partij. Doe de moeite om ze allemaal eens goed te bekijken, want het zijn wonderen van vorm, kleur en esthetica. Intussen heeft een haas of een patrijzenkoppel je pad gekruist en heb je al vele tientallen planten en insecten gezien die je helemaal in de stemming brengen. Waarom zou je op dagtrip trekken naar de kust of de Ardennen? Hier is zoveel te beleven, vlak in je achtertuin als je in de noordoostrand woont.

VIJFTIG KILOMETER WANDELROUTES

De jongste jaren zijn er veel wandel- en fietsparkoersen bijgekomen. De paaltjes kom je op verschillende plaatsen tegen. Overzichtskaarten vind je bij de vleet op het internet. Wat dat betreft, heb je als wandelaar of fietser veel meer mogelijkheden dan vroeger om je uitstap voor te bereiden. In de hierboven vermelde zone heb je alles samen zowat vijftig kilometer aan wandelroutes. Daar ben je dus makkelijk een paar dagen zoet mee. Meteen heb je ook een staalkaart van de regio gezien die zich ongeveer op het scharnierpunt van het zure westen en wat kalkrijkere oosten van de provincie bevindt. Ook dat zorgt voor extra variatie in het landschaps- en natuuraanbod.