Goed of slecht weer, de Sousa Vivas trekt zijn stapschoenen aan en wandelt vanuit zijn woonplaats Zaventem richting Nossegem of Sterrebeek. ‘De wereld intrekken, heb ik altijd graag gedaan.’

VERLANGEN NAAR DE HOOFDSTAD

Hij vertelt hoe hij als kleine jongen van het Portugese platteland naar de grote stad verlangde. Nieuwsgierig als hij was, zette hij op een dag de stap. Samen met een buurjongen verliet hij zijn dorp en trok naar Lissabon. Hij was toen 14,5 jaar. ‘Toen ik in Lissabon aankwam, ging er een droom in vervulling. Eindelijk was ik op de plek waar ik het werkelijke leven zou ontdekken. Hier wilde ik mijn leven opbouwen.’ Hoe jong hij ook was, hij trok zich aardig uit de slag. Hij deed allerlei jobs en klusjes en kon zo zijn middelbare studies betalen. In Lissabon ontmoette hij ook zijn echtgenote, Maria da Conceiçao, met wie hij een dochter kreeg. 

‘Op een bepaald moment hebben we besloten om Portugal te verlaten. Het was 1986 en de economische crisis sloeg hard toe. We zagen niet meteen perspectieven om een stabiele toekomst uit te bouwen. Eerst hebben we een tijdje in Zwitserland gewerkt. Tot we daar in contact kwamen met een Belgische graaf die ons voorstelde aan een familielid van hem in Limburg, die nood had aan een conciërge om zijn woning en aanpalend domein te onderhouden. Het was het begin van ons Belgisch verhaal dat nu al meer dan dertig jaar duurt.’

ACTIEF ALS VRIJWILLIGER

Vandaag is hij 63 jaar. De voorbije jaren heeft hij gewerkt als conciërge van grote gebouwen. Een job die hij graag en met veel overtuiging deed. Zes jaar geleden kwam er een einde aan zijn arbeidsovereenkomst. ‘Ik hoop dat ik nog opnieuw de kans krijg om te werken. Niets doen, is niets voor mij. Ik vul mijn vrije tijd in met allerlei activiteiten. Zo ga ik elke dinsdag en donderdag naar Café Combinne om Nederlands te oefenen. Daarnaast neem ik deel aan het Repair Café, waar ik als vrijwilliger defecte toestellen herstel. En dan is er nog de Speelotheek in Zaventem waar ik help met het uitlenen van speelgoed en spelletjes. Ik ben graag onder de mensen. Dat is trouwens de beste manier om de Nederlandse taal nog beter onder de knie te krijgen.’ De Sousa Vivas heeft zo het gevoel iets terug te kunnen geven aan een land dat hem zelf veel heeft gegeven. 

DE UNIVERSITEIT VAN HET LEVEN

Heeft hij na al die jaren nog heimwee naar Portugal? ‘Onze dochter woont in Lissabon. On- langs waren we nog daar. We vinden het fijn om er af en toe tijd door te brengen en herinneringen aan onze jonge jaren op te halen. Ook van de Portugese stranden kunnen we genieten. De zon en de zee geven ons energie.’ Hoe kijkt hij naar het leven? ‘In dit leven doen we niet alles wat we willen. We doen wat we kunnen. Eigenlijk had ik dokter willen worden, maar door omstandigheden was dat niet mogelijk. Toch heeft me dat niet belet om de mogelijkheden die het leven me bood, zo maximaal mogelijk te benutten. Of ik ergens spijt van heb? Non, je ne regrette rien. Het enige dat ik misschien anders zou doen, is niet te lang wachten om de kansen te grijpen die zich aandienen. Wat de toekomst betreft, wil ik vooral in beweging blijven en nog veel bijleren in de grote universiteit van het leven.’

MOOISTE PLEK IN PORTUGAL
De hoofdstad Lissabon.

LEKKERNIJ UIT PORTUGAL
Bacalhau (gezouten kabeljauw).

MOOISTE HERINNERING
De eerste keer dat ik Lissabon zag.