Ella Brocq (22), Yana De Mulder (19) en Robbe Janssens (21) zitten samen met de andere leiders van de scouts van Sint-Brixius-Rode buiten aan de lokalen in de Potaardestraat. Het is zaterdag in de late namiddag en ze hebben net vergaderd over hoe de rest van het jaar er zal uitzien. Ella, uit Westrode, is een van de groepsleiders. ‘Dat betekent dat ik zelf geen leiding geef, maar dat ik de leiders coördineer. Ik houd me bezig met de administratie en de communicatie met de ouders en vraag de vergunningen aan voor het kamp. Ook al heb ik geen leeftijdsgroep aan wie ik leiding geef, toch ben ik er elke zondag. Als er een leider ziek is, dan spring ik in.’

Yana De Mulder woont in Strombeek. Zij is leider van de kabouters (meisjes van 8 tot 11 jaar). ‘Ik was eerst lid van de scouts in Strombeek. Daar vond ik het niet zo leuk en dan ben ik naar hier gekomen.’ Ook Robbe, leider van de givers (jongens en meisjes van 14 tot 16 jaar) is pas op latere leeftijd komen aanwaaien bij de scouts van Sint-Brixius-Rode. ‘Ik was eerst bij de scouts van Mollem, waar ik ook woon. Maar op een bepaald moment stopten de meeste van mijn vrienden. Ik kende in Sint-Brixius-Rode iemand in de leiding en zo ben ik naar hier gekomen.’

SJORREN

Tussen de verschillende jeugdbewegingen heerst een gezonde rivaliteit, maar wat maakt de scouts nu zo anders? De Mulder: ‘Het grootste verschil zit in het feit dat wij niet op kamp gaan in lokalen, maar in tenten. Back to basics is het motto op kamp. Het kamp is het absolute hoogtepunt van het jaar. Tijdens de gewone activiteiten op zondag zal er waarschijnlijk niet zoveel verschil zijn met bijvoorbeeld de chiro. Behalve dan dat wij af en toe sjortechnieken aanleren.’ (lacht) 

‘Bij de scouts leer je dingen die je niet op school leert’, vult Janssens aan. ‘Hoe je met mensen omgaat bijvoorbeeld. Vrienden maken, samen spelen, enzovoort.’

Naast de wekelijkse afspraak op zondag en het bivak in de zomer staan er nog andere items op de kalender. Brocq: ‘We organiseren activiteiten om geld in te zamelen, zoals een spaghettifestijn en een fuif. We werken ook samen met de plaatselijke afdeling van het Rode Kruis. Tijdens hun jaarlijkse stickerverkoop gaan wij de straat op in ruil voor een percentje van de opbrengst.’

EHBO

Je aansluiten bij een scoutsgroep is één ding, maar als adolescent leider worden is nog iets anders. ‘Je staat in leiding samen met de vrienden met wie je jarenlang zelf in de scouts zat’, zegt Brocq. ‘Eigenlijk gaat dat vanzelf. De oudste leeftijdsgroepen mogen trouwens af en toe al eens proeven van het leiding geven. Het is geen verplichting, maar in de praktijk komen de meesten wel in de leiding terecht.’

Leiding geven is ook verantwoordelijkheid nemen. ‘Je krijgt vormingen en opleidingen over hoe je leider moet zijn en hoe je met allerlei omstandigheden moet omgaan’, vertelt Janssens. ‘Je leert hoe je groepsgesprekken moet begeleiden als er een probleem is.

‘Als leider leer je hoe je met allerlei omstandigheden  kunt omgaan.’

En we hebben EHBO-cursussen gevolgd. Natuurlijk kan er van alles gebeuren, maar eigenlijk mag je daar niet te veel bij stilstaan.’ ‘Het heeft niet veel zin om je op voorhand over alles druk te maken’, pikt De Mulder in. ‘Je bent ook nooit alleen als leider. Je bent minstens met twee en er is de groepsleiding aan wie je raad kunt vragen.’

IMPROVISATIE

‘Je steekt er best wel wat tijd in. Eigenlijk een heel weekend’, zegt Janssens. ‘Op vrijdagavond komen we samen om een pintje te drinken. Op zaterdag moet je dan de activiteit van de volgende dag voorbereiden en op zondag is er dan de eigenlijke activiteit. Maar goed, met een beetje planning en een portie improvisatie zo nu en dan lukt het wel om dat allemaal te bolwerken.’ Waarom doen ze dat allemaal? ‘Omdat we een vriendengroep zijn. En omdat we het allemaal ooit zelf plezant vonden om bij de scouts te zijn. Het is dan ook maar niet meer dan logisch dat we nu iets terugdoen en zelf leider zijn. We vormen een hechte groep. Het is gewoon fijn om elkaar terug te zien.’