Na haar scheiding keerde de vijftigjarige Devillers van Mollem terug naar haar woning in Zellik, waar ook haar ouders wonen. Door de nieuwe gezinssituatie was er in het huis behoefte aan meer woon- en leefruimte. ‘Samen met de architect ontwierp ik de plannen voor de uitbreiding. De verbouwingswerken zijn in uitvoering. In de aanbouw met een plat dak komt er voor mijn ouders op het gelijkvloers een slaapkamer, een badkamer, een living en een salon. De keuken, de bergruimte en de garage zijn gemeenschappelijk’, vertelt ze. Op die manier hebben zowel Karine en haar dochter als haar ouders hun eigen aparte leefruimten en behoudt ieder zijn privacy. ‘Dankzij de verbouwing krijgt ook mijn dochter een ruimere kamer met dressing. Met de gemeenschappelijke ruimten blijft ons onderlinge contact gegarandeerd. Een transparante glazen schuifdeur scheidt de twee wooneenheden van elkaar.’ 

DUURZAAM

Devillers groeide op bij haar grootouders omdat haar beide ouders doof zijn. Haar grootouders leerden haar praten, maar ze heeft een nauwe band en een goede verstandhouding met haar gehandicapte ouders. De communicatie via gebarentaal verloopt vlekkeloos. De bestaande woning en ook de aanbouw zijn afgestemd op de handicap. Als iemand bijvoorbeeld aanbelt, floept in alle leefruimten een licht aan. ‘Ik koesterde al een lange tijd het idee om samen te wonen met mijn ouders, ook al toen ik nog getrouwd was. Mijn moeder is nu 79 jaar, mijn vader 82. Mijn ouders kunnen zichzelf behelpen. Mijn vader rijdt nog met de auto. De scheiding bracht mijn beslissing in een stroomversnelling om mijn woning om te bouwen en samen te wonen.’ De woning in een rustige woonwijk van Zellik leent zich daar perfect toe. ‘De nieuwe wooneenheid voor mijn ouders ziet uit op het groen in onze grote, gezamenlijke tuin. De aanbouw van 58 m² is opgetrokken in een duurzame, houten constructie. Op twee maanden tijd wordt de hele klus van de verbouwing geklaard.’

CONFORM STEDENBOUW

De aanbouw gebeurt volledig conform de stedenbouwkundige voorschriften. Binnen een eengezinswoning mag een ondergeschikte wooneenheid worden gecreëerd, die maximum een derde van het totale bouwvolume bedraagt. Er geldt ook een meldingsplicht voor mensen die hun woning ombouwen of herinrichten tot zorgwoning. De gemeente houdt dat register bij. Devillers krijgt een premie van het Vlaamse Gewest voor het ombouwen van haar woning tot zorgwoning. Ze is opgetogen over de informatie en het advies van het woonloket en de samenwerking met andere betrokken gemeentelijke diensten in Asse en ze is heel enthousiast over de zorgwoning als alternatieve woonvorm. ‘Grootouders kunnen af en toe oppassen op hun opgroeiende kleinkinderen. Bovendien kunnen (groot)ouders zo lang mogelijk in de eigen vertrouwde woning blijven wonen en moeten ze veel minder snel hun intrek nemen in een woonzorgcentrum. Later zou ik zelf graag met mijn dochter een zorgwoning delen.’

IN DE LIFT

‘Het is moeilijk een exact cijfer te geven van het huidige aantal zorgwoningen. In het verleden was er geen meldingsplicht, maar ondanks de huidige verplichting meldt lang niet iedereen dat hij zijn woning heeft omgevormd tot zorgwoning’, zegt Julie De Cooman van het woonloket in Asse. ‘Er is een groeiende belangstelling voor alternatieve woonvormen, zoals zorgwoningen en co-housing. Meer mensen willen kleiner wonen of samenhuizen. Onder de alternatieve woonvormen is de zorgwoning beslist de populairste formule. In Asse krijgt het woonloket hierover geregeld vragen om informatie.’