Als prille twintiger zocht Werner Dewachter uit Humbeek zijn heil in de stad. Eerst trok hij naar Antwerpen, daarna strandde hij in Leuven, om zestien jaar later opnieuw dichterbij te komen wonen, in Halle. Aanvankelijk in het hart van de stad, sinds enige tijd in de meer landelijke deelgemeente Lembeek. ‘Hoewel mijn roots elders liggen, woon ik hier graag. Op den buiten, rustig en in het groen. Met vlakbij het Hallerbos en het Lembeekbos, een ideale plek om er even tussenuit te kunnen.’

METAMORFOSE

‘Toegegeven, aanvankelijk had ik weinig voeling met dit deel van de Rand. Halle is gaandeweg veranderd. In positieve zin. Mede dankzij de kinderen verrijk je je sociale leven, aan de schoolpoort of via hun sportclubs. De stad zet meer in op zachte mobiliteit met de aanleg van fietspaden. Dat is een pluspunt. Toch blijft het verkeer een van de grote pijnpunten. Verkeersinfarcten raken nu eenmaal niet opgelost zolang pendelaars de fiets of het openbaar vervoer weren. De recente openbare werken hebben daar geen goed aan gedaan. Maar je kan het ook anders bekijken natuurlijk. Bijvoorbeeld: de Beestenmarkt. Ooit een spuuglelijke parking, vandaag een gezellig pleintje met leuke terrassen. Het centrum van Halle is er op alle gebied op vooruitgegaan. Ook de duurzame initiatieven, waarvoor het stadsbestuur alle faciliteiten biedt, kan ik appreciëren. Dat Colruyts dochterfirma Eoly in Halle windmolens bouwt, met mogelijkheid tot participatie van de Hallenaren, is toe te juichen. Groene energie is de toekomst.’

MUZIEK BOEKEN

Zoals in de meeste gemeenten in de Rand, zorgt de nabijheid van Brussel ook in Halle voor anderstalige nieuwkomers. ‘Ik zie daar geen graten in. Door mijn baan kom ik vaak in contact met mensen met heel uiteenlopende achtergronden. En dan heb ik het niet alleen over huidskleur, maar ook over karakter bijvoorbeeld. Diversiteit in de Rand is geen evolutie om bang voor te zijn, integendeel. Aan de andere kant moet je de ogen niet sluiten voor bepaalde problemen. Ik denk dat mensen uit verschillende culturen hier toch een manier proberen te vinden om met elkaar samen te leven. Dat lukt almaar beter, vind ik.’ 

Als muziekmanager van boekingskantoor Busker loopt diversiteit als een rode draad door zijn werk en leven. ‘Kleinkunstenaars, popartiesten, rockers, hiphoppers, noem maar op. Van eigen kweek of met Afrikaanse, Portugese of andere origines. Mijn roster aan muzikanten en bands is er met de tijd in alle opzichten diverser op geworden. Dat vind ik fijn.’ 

Muziek is Dewachter zijn passie. ‘Niet actief, want dat talent heb ik niet, maar als tiener kon ik uren aan de stereo slijten of door platenbakken snuisteren en leuke bands ontdekken. Op een dag heb ik de stap gewaagd en begon ik kleine, Belgische groepjes te boeken. En van het een kwam het ander.’ Intussen zorgt zijn hobby voor brood op de plank en heeft hij mee de opmars van pakweg Flip Kowlier, Selah Sue, Tourist Le MC, Gabriel Rios of recent Stikstof en Coely achter zijn naam. ‘Ik werk dubbel zo hard als tevoren, maar het voelt nooit zo aan. Ik haal veel voldoening uit het ontdekken van jonge talenten, het buikgevoel laten spreken en mee aan de kar trekken tot ze een bepaald niveau halen. Het is teamwork. Als de puzzel goed valt, bezorgt me dat een ontzettend fijn gevoel.’