De goedlachse Rolande Toby toont trots haar huurappartement met een klein balkon dat uitziet op een aantal moestuinen van Neder-Over-Heembeek. Net als de andere bewoners van Ithaca beschikt ze over een living met ingebouwde keuken, een slaapkamer en een badkamer met douche en toilet. Ze heeft haar flat gezellig ingericht. Op 45 m² is alles heel compact. De beperkte individuele leefruimte wordt gecompenseerd door de ruime gemeenschappelijke living met keuken die uitgeeft op de gemeenschappelijke tuin. De living met tuin haalt mensen uit hun isolement. Twee keer per week koken ze voor elkaar, telkens zijn twee andere bewoners aan de beurt.

BEWONERSRAAD

‘De gemeenschappelijke verantwoordelijkheid is de rode draad in de filosofie van Abbeyfield’, verduidelijkt Jacqueline Desprets. Zij woont er vanaf het begin en is nu coördinator van het woonhuis Ithaca. Voor medebewoners is zij het eerste aanspreekpunt. ‘De spil in de gezamenlijke besluitvorming is de bewonersraad die wekelijks samenkomt. Ook hier is er een beurtrol. Iedere maand wordt een andere voorzit(s)ter en secretaris aangeduid. De bewonersraad spreekt met nieuwe kandidaat-huurders en maakt de definitieve keuze. Om zich een idee te vormen van wonen in een Abbeyfieldhuis kunnen kandidaten enkele dagen verblijven in de gemeenschappelijke gastenkamer.’ 

Rolande, Jacqueline, Dario en Jean-Marie betrokken in maart 2018 de nieuwbouw. Zij voelen er zich thuis. Rolande herinnert eraan dat zij en de andere kandidaat-huurders verschillende keren zijn samengekomen voor ze beslisten om er een flat te huren. ‘Je hoeft geen vriendenclub te worden, maar het moet wel klikken tussen de huurders met wie je de verantwoordelijkheid voor de gemeenschappelijke woonruimten deelt. Zelfstandig samenwonen is iets dat je leert’, benadrukt ze.

BEGELEIDING

‘Vrijwilligers van Abbeyfield stimuleren gemeentebesturen, OCMW’s, huisvestingsmaatschappijen en privéfondsen om te investeren in Abbeyfieldhuizen. De vrijwilligers zoeken intens mee om een groep geïnteresseerde alleenstaande bewoners te vormen en begeleiden hen ook in het groepsproces’, verduidelijkt Charlotte Bevernage, voorzitster van Abbeyfield Vlaanderen. ’De Abbeyfield woonvorm is overgewaaid vanuit Groot-Brittannië. Daar ontstond Abbeyfield na de Tweede Wereldoorlog om de eenzaamheid van alleenstaanden tegen te gaan. Ook bij ons vind je veel 60- en 70-plussers die alleen komen te staan, fit en gezond zijn en niet willen vereenzamen. Die senioren kiezen vooral voor een nieuw levensproject. Ons toekomstproject van zelfstandig samenwonen, is geïnspireerd op het idee dat een goede buur meer is dan een verre vriend. We creëren een evenwicht tussen het zelfstandig privé leven, het leven met andere bewoners en met de buurt. In België zijn er momenteel zeven Abbeyfieldhuizen, vooral in Wallonië en Brussel. Vanuit Vlaanderen groeit de belangstelling. In Leuven is de eerste steen gelegd op de nieuwe Janseniussite. Abbeyfield wordt gevraagd om samen te werken met projectontwikkelaars die meedingen aan oproepen van gemeentebesturen, zoals onlangs voor de ontwikkeling van het GITO in het centrum van Tervuren.’

ITHACA

‘De filosofie is overal dezelfde, maar toch is elk Abbeyfieldhuis anders. Per huis wordt een aparte vzw opgericht die de contacten onderhoudt met de eigenaar-verhuurder’, schetst Séverine Laneau, medewerkster van Abbeyfield Brussel. ‘In Watermaal-Bosvoorde is er het Abbeyfield huis Martin-Pêcheur, in Etterbeek Entre voisins. Ithaca in Neder-Over-Heembeek is het resultaat van een partnership tussen Abbeyfield en de Grondregie van Brussel. De Grondregie is eigenaar van de grond en het nieuwgebouwde appartementsblok. Het project is zeer in trek. Zeven van de tien appartementen in Ithaca zijn al verhuurd.’