Wie kent de Gezinsbond niet? Of de Bond van Grote en Jonge Gezinnen, zoals de organisatie tot 2000 heette. Want ook al zijn de gezinnen niet meer zo kroostrijk als een halve eeuw geleden en nemen ze verschillende vormen aan – denk maar aan eenoudergezinnen, nieuw samengestelde gezinnen of gezinnen met twee mama’s of papa’s – met zo’n 900 lokale afdelingen is de Gezinsbond alomtegenwoordig in Vlaanderen. Zo ook in Zaventem, waar de afdelingen van Nossegem, Sint-Stevens-Woluwe en Zaventem-Centrum samen actief zijn. Nathalie Druine is sinds 2003 secretaris van de afdeling.

‘In 2003 – ik woonde toen zeven jaar in Zaventem en had twee jonge zoontjes – werd ik op een schoolfeest aangesproken door de voorzitster van de Gezinsbond’, vertelt Druine. ‘We kenden elkaar van uit onze studententijd in Leuven. Ze vroeg of ik geen zin had om in het bestuur te komen. Het leek me een goede manier om me beter te integreren in de gemeente.’

GOED GEVULDE AGENDA

Ondertussen zijn we vijftien jaar later. ‘Ik blijf actief in de Gezinsbond omdat het leuk is om je te engageren voor een goed doel. In ons geval is dat mensen samenbrengen, mensen kansen geven om elkaar te ontmoeten of om samen een uitstap te maken die ze anders niet zouden maken, om kinderen een toneelvoorstelling aan te bieden waar ze anders niet naartoe zouden gaan. En natuurlijk doe ik het ook omdat de bestuursleden ondertussen een vriendengroep is geworden, die het nuttige aan het aangename koppelt.’ Als secretaris zorgt Druine onder meer voor de nieuwsbrieven, het jaarverslag voor de gemeente of de rapportering aan het nationaal secretariaat van de Gezinsbond. ‘Eigenlijk doen we die zaken samen. Met onder meer wekelijkse yogalessen, een jaarlijkse knutselavond, peuter- en kleuterzingen, kooksessies, een ontbijt of lezingen is de agenda van de Gezinsbond goed gevuld. ‘Telkens er nieuwe mensen naar een activiteit komen, beleef ik daar plezier aan. Zeker als het mensen zijn met kinderen die geen Nederlands als moedertaal spreken of als het gezinnen zijn die nog niet zo actief zijn in allerlei andere organisaties. Deugd doet het ook wanneer een activiteit wordt geapprecieerd en je blije gezichten ziet of wanneer je na een activiteit elkaar op straat herkent en een praatje slaat. Zelf heb ik in de tijd genoten van het knuffelturnen met mijn jongste zoon.'

MANNEN GEZOCHT

Het ledenaantal van de Gezinsbond Zaventem schommelt elk jaar een beetje. ‘Op dit moment zijn er 433 gezinnen aangesloten. Daarbij een aantal gezinnen die al tientallen jaren trouw lid zijn. Twee gezinnen zijn al sinds 1955 lid, dus 63 jaar. Wellicht zijn daar de kinderen al lang het huis uit en zijn de mensen grootouders of overgrootouders. De meeste gezinnen zijn pas lid sinds 2018. Gezinnen die een eerste kind krijgen zijn één jaar gratis lid bij de Gezinsbond. In Zaventem maakt dat een heel grote groep uit van onze leden, meer dan een derde.’ ‘Ook al zijn we met zeven bestuursleden, er kruipt toch behoorlijk wat tijd en energie in om de vereniging te laten draaien. Activiteiten organiseren, publiciteit maken voor onze activiteiten, nieuwsbrieven verspreiden, affiches maken en verdelen, de Facebookpagina onderhouden, enzovoort. We vinden niet zo makkelijk nieuwe bestuursleden. Mensen met kleine kinderen hebben vaak al een druk leven, je vraagt nogal wat van hen om zich zo onbaatzuchtig te engageren. Momenteel is het bij ons ook moeilijk om een man te vinden om ons vrouwenclubje te komen verrijken’, lacht Druine.

HONDERD JAAR

Wat mag de toekomst brengen voor de Gezinsbond van Zaventem? ‘Voor mij mag dit nog jaren duren, op voorwaarde dat er ook nieuwe, jonge mensen bijkomen. Het is goed om over de verschillende generaties heen te kunnen samenwerken. Zelf heb ik veel geleerd van Jaak, die ongeveer 70 jaar was toen hij ermee stopte. In 2007 vierden we het 80-jarig bestaan van onze afdeling met een optreden van de Young Union Band, toespraken van burgemeester en schepenen en een tekenwedstrijd. Misschien moeten we over negen jaar, in 2027, een groot gezinsfeest organiseren voor ons honderdjarig bestaan?’