01 apr '18

Verwaarloosde honden krijgen
nieuwe thuis

11287
door Wim Troch
De voorbije achttien jaar kregen 18.000 achtergelaten honden uit Spanje een nieuwe thuis in België en Nederland, dankzij de organisatie Spaanse Honden In Nood. Zo ook bij Marie-Christine Spapen uit Tervuren. Zij adopteerde het voorbije jaar twee verwaarloosde honden.

Wanneer we bij haar binnen komen, worden we begroet door een enthousiast ontvangstcomité van vier nieuwsgierige honden. Twee van hen hebben een minder fijne voorgeschiedenis dan hun speels gedrag laat vermoeden. Paco en Testa komen uit Spanje, waar ze door hun baasjes zomaar werden achtergelaten. Via Spaanse Honden In Nood krijgen zo’n honden een tweede leven in België, Nederland, Duitsland of Oostenrijk. De organisatie werd bijna twintig jaar geleden opgericht door de Belgische Fabienne Paques. Zij vangt in de buurt van Malaga 600 verwaarloosde en achtergelaten honden op in een refugio, een asiel. De honden worden nadien ter adoptie aangeboden.

HONDEN MET EEN RUGZAKJE

In totaal kregen op die manier maar liefst 18.000 honden een nieuwe thuis. Marie-Christine Spapen uit Tervuren: ‘Een jaar geleden hebben we Paco geadopteerd, een kruising tussen een galgo en een padenco (twee soorten Spaanse windhond). Nochtans wilde ik vroeger nooit een hond adopteren. Ja, omwille van de klassieke vooroordelen: het zijn geen puppy’s, dus je kunt ze niet meer naar jouw hand zetten; het zijn honden met een psychologisch rugzakje, je weet niet wat je in huis haalt. Vooroordelen waar niets van klopt.’

Paco is de perfecte match. ‘Hij is een bijzonder makkelijke hond. Ja, hij heeft een traumatische voorgeschiedenis, maar hij voelde meteen aan dat hij hier door liefde werd omringd.’ Paco werd in de buurt van Malaga gevonden door wandelaars in een bos. Vastgebonden, uitgehongerd en gedehydrateerd. ‘In het begin had hij verlatingsangst, maar dat ging snel beter. Ook al omdat onze twee andere honden – een maltezer en een jackrussellterriër – hem meteen hebben opgenomen. Zo was hij nooit alleen.’

DRIEKONINGEN

Het verhaal van Paco is helaas geen alleenstaand geval. Vooral in Spanje worden elk jaar ontelbare honden verwaarloosd, achtergelaten of gewoon afgemaakt. ‘Iedereen kent het probleem, maar de Spaanse regering doet er niets aan. Er zijn twee redenen waarom er vooral in het vroege voorjaar massaal veel honden worden achtergelaten. Ten eerste is de jacht in Spanje heel populair. Honden worden daarvoor ingezet van september tot januari. Na het jachtseizoen worden oude of minder presterende honden gedumpt. Een tweede reden is Driekoningen. In Spanje krijgen kinderen op 6 januari een cadeautje, en dat is vaak een puppy. Maar wanneer dat niet verloopt zoals verwacht, wanneer de kleine puppy een grote hond wordt, of gewoon wanneer het nieuwe eraf is, wordt de hond achtergelaten of afgemaakt. Een ander pijnpunt blijven de honden die ingezet worden in hondenraces. Wanneer zij niet snel genoeg meer lopen, worden ze bij het huisvuil gezet.’

GEZINSVRIENDELIJK MAKEN

Via een vriendin kwam Spapen in contact met Spaanse Honden In Nood. ‘Zij was vrijwilligster bij de organisatie. Door haar ben ik op de website gaan kijken en zo hebben we Paco gevonden.’ Daar bleef het niet bij. Ze ging verder in haar engagement. ‘Ik heb me opgegeven als opvangmama. Dat wil zeggen dat je een hond eerst wat ‘gezinsvriendelijker’ maakt vooraleer hij door een ander gezin wordt geadopteerd. Zo is Testa begin februari bij ons gekomen. Hij kende niets. Wandelen aan de lijn, zindelijk zijn, met mensen en andere honden omgaan: we moesten het allemaal leren. Testa zat als puppy in een dodingsstation. Gelukkig heeft hij er geen trauma aan overgehouden.’ 

‘Hond Testa kende niets. We moesten hem alles aanleren.’

Spapen gaf ooit zelf les in een puppyschool, dus het was geen probleem om de zes maanden oude Testa te socialiseren. ‘Iedereen met een hart voor dieren kan dat. Wel komt er iemand van de organisatie bij je thuis kijken om te zien of er voldoende ruimte is en of je er met de juiste ingesteldheid en verwachtingen aan begint.’

‘Eigenlijk was het de bedoeling dat Testa naar een ander gezin zou gaan, maar toen het moment van de adoptie dichterbij kwam, konden mijn man en ik het niet over ons hart krijgen om afscheid te nemen. We hebben besloten om hem zelf te adopteren.’ Zodoende lopen er nu vier honden in hun woonkamer. Komt er nog een vijfde? ‘Dat zou een beetje druk worden. Weet je wat wel een droom is? Om een tijdje in Spanje in de refugio van Fabienne Paques te helpen. Dat lijkt me een bijzonder fijne ervaring.’

  www.ace-charity.org