Inge Seghers is op en top Groot-Bijgaardenaar, geboren en getogen onder de kerktoren in het centrum van de gemeente. ‘We wonen intussen al vijf generaties in dezelfde straat, op een boogscheut van elkaar. Dat vind ik bijzonder. Het toont onze band met het dorp aan. Ze zag wel veel veranderen. Gaandeweg. ‘Vooral het dorpsgevoel, het samenleven met elkaar, mis ik. Vroeger kende iedereen elkaar. Door de toenemende verstedelijking zijn er veel nieuwe gezinnen bijgekomen die weinig of geen affiniteit hebben met Groot-Bijgaarden. Open ruimten worden volgebouwd. Het groen, waar je kan bijpraten op een bankje, is verdwenen. Dat geldt natuurlijk voor wel meer gemeenten in de Rand. De greep van de stad is een natuurlijke evolutie.’

‘Anderstaligheid in onze regio vind ik geen hindernis. Frans bijvoorbeeld is een schitterende taal; ik spreek het vloeiend. Wat meer vaardigheid in de lokale taal is echter een must. In de winkel, op straat, of elders in deze Vlaamse gemeente zou het Nederlands toch de aanspreektaal moeten zijn.’

LEVEN IN HET NU

‘Ik kom uit een warm nest en laat me ook graag omringen door warme mensen. Je openstellen en interesse tonen in de anderen, in wie ze zijn, dat vind ik belangrijk. Het schept een band. Als ik een winkel binnenstap en nieuwe inwoners ontmoet, dan vraag ik altijd naar hun naam zodat ik hen de volgende keer persoonlijk kan aanspreken. Het is vreemd hoe dat soms tot verbaasde reacties leidt. Wat meer spontaniteit en positiviteit kan geen kwaad. Mensen leiden tegenwoordig een haastig leven en nemen niet meer de tijd voor elkaar.’ 

‘Ik probeer zo veel mogelijk in het nu te leven. Hoe vaak zijn we niet in gedachten bezig met iets dat in ons verleden is gebeurd of maken we ons zorgen over iets dat nog moet komen? Genieten van het moment maakt je meer bewust en gelukkiger.’

TAALPURIST

Seghers is vertaler van opleiding. ‘Taal is mijn dada. In mijn job in een softwarebedrijf in Evere, maar ook naast de werkuren ben ik verknocht aan de schoonheid van klanken en woorden. Een boek, gedicht, film, muziek: mensen kunnen zo’n prachtig taalgebruik hanteren. Cultuur in al zijn vormen kan mij echt ontroeren. Een prachtige opera of een boeiende tentoonstelling, theater, kunstbeurs of concert.’

Terug naar de Rand. ‘De centrale ligging is een troef. Vanuit Groot-Bijgaarden zijn alle steden snel en vlot bereikbaar. Gent, Aalst, Leuven, Antwerpen, Brussel. Het landelijke karakter in mijn dorp mis ik een beetje, hoewel ik meer een stadsmens ben dan een natuurliefhebber. Wat verderop zit je midden in de natuur. Dat maakt deze regio toch wel uniek. Op vele plekjes is het leuk vertoeven, zoals bijvoorbeeld op de terrasjes in centrum Dilbeek of de zondagsmarkt in Wemmel.’

DRUKKE DOORGANG

‘De mobiliteit is een groeiend probleem. Mijn straat, ooit heel rustig, is een drukke doorgangsroute geworden. Het is er soms lang aanschuiven. Dat is vervelend en geeft een onveilig gevoel. Maar ja, ik neem ook altijd de wagen. Treinen of ander openbaar vervoer is niet aan mij besteed. Mensen klagen vaak over het drukke autoverkeer, maar we zijn er zelf allemaal een beetje schuldig aan. Ik laat het niet aan mijn hart komen.’