Katherine De Wulf werkt als directieassistente voor een multinational in Zellik. Daarnaast haalt ze voldoening uit het geven van intuïtieve relaxatiemassage. ‘Zorg is een grote bron van zingeving voor een mens. Mensen komen regelmatig op de massagetafel omdat ze willen ontspannen, maar ook omdat ze hun verhaal kwijt willen. Hun wereld staat dan even stil, weg van de dagelijkse beslommeringen, stress of benarde privékwesties. Dan breng ik de nodige openheid op om te luisteren. Ik ben geen kinesist of therapeut, maar beschik wel over voldoende achtergrond en mensenkennis.’ In deze hectische tijden, waarin het leven van velen beheerst wordt door sociale media, lukt écht luisteren en praten met elkaar steeds moeilijker. ‘We zijn die vaardigheid kwijtgeraakt. Het leven raast ongenadig voorbij. In deze materialistische en resultaatgerichte maatschappij is traagheid een taboe geworden.’

VERSTEDELIJKING

De Wulf is een geboren en getogen Hammenaar. Ze maakte kennis met het stadsleven tijdens haar studiejaren in Laken. Ze was 21 toen de liefde en haar hang naar avontuur haar verleidde om naar Griekenland af te zakken en er te werken voor een Belgische touroperator. De relatie liep stuk, maar de liefde voor het land bleef intact. De Griekse mentaliteit past beter bij haar dan de Belgische. ‘Hier zijn we vooral met onszelf bezig, terwijl Grieken meer verbondenheid tonen, en de taal spreekt mij enorm aan. Met beeldspraak kunnen ze essentiële zaken mooi verwoorden.’ ‘Met tussenstops in Sint-Martens-Bodegem, Asse, Tollembeek, Opwijk, Brussegem, Asbeek, Merchtem ben ik uiteindelijk terug thuis gekomen in Hamme. Ik ben nooit aan een bepaalde plek gehecht geraakt, maar hier terug belanden voelde goed. Ik sta er nog altijd van versteld hoe mooi de regio is. Vooral de natuur is geweldig: de velden, de wandelpaden.’

TIJDEN VERANDEREN

‘Hoewel landelijk gelegen, is Hamme op korte tijd volgebouwd. Door de verstedelijking zijn er veel anderstaligen bijgekomen. De Rand is een mengeling van nationaliteiten en culturen geworden. Dat werkt de sociale contacten niet altijd in de hand. Ook het verkeer in de regio is aanzienlijk toegenomen. De smalle straat naar het pittoreske kerkje van Hamme is nu tijdens de ochtend- en avondspits een drukke baan waar auto’s voorbijrazen. De lokale winkeltjes zijn verdwenen. Te voet boodschappen doen, is niet meer mogelijk.’ ‘Hamme was ooit een levendige buurt. Kinderen zochten elkaar op om buiten te spelen en te fietsen. Ze vormden een belangrijke schakel in de sociale contacten. Ouders leerden elkaar kennen via de kinderen. Nu spenderen kinderen het gros van hun tijd binnen voor een scherm. Ik mis dat dorpsgevoel. Mijn kinderen hebben niet de openluchtjeugd gehad die ik heb gekend.’

DURVEN

‘Mijn vader was piloot en luchtvaartjournalist, gespecialiseerd in luchtvaart en landsverdediging. Zijn leven stond in teken van die ene passie. Voor mij geldt het omgekeerde: ik ben continu op zoek naar nieuwe uitdagingen. In mijn jobs, in mijn vrije tijd. Schilderen, schrijven, boetseren, creatief bezig zijn, maar ook verre reizen, op avontuur gaan. Mijn pijlen in het leven schieten in alle richtingen. Overal probeer ik iets mee te pikken dat me innerlijk rijker en gelukkiger maakt. Mensen zijn bang om ten volle te leven. Ze kiezen voor zekerheid, maar vergeten dat zekerheid een illusie is. We moeten meer durven, ons hart volgen en worden wie we werkelijk willen zijn. Die boodschap heb ik ook aan mijn drie dochters meegegeven: geloof in je dromen, volg je eigen pad.