Toen mijn stad (Vilvoorde) eindelijk een degelijk cultureel centrum kreeg, veranderde mijn straat volledig van uitzicht. Waar nu het Bolwerk prijkt met ervoor een groot plein, stond in mijn kinderjaren een rijtje vervallen werkmanshuisjes. Nadien lag het terrein heel lang braak. Het nieuwe plein bracht open ruimte, middenin de stad en het is pas toen ik het zag dat ik besefte, hoe belangrijk dat is. Maar het moet ook het juiste soort zijn. Onverzorgd terrein geeft geen rust, of het nu stenen zijn of groen.

Nu neem ik je mee naar Machelen, enkele stappen verder, meer bepaald naar het terrein waar Uplace al dan niet ooit zal oprijzen. Als het aan mij lag, komt het er niet. Ik heb niks tegen winkelcentra. Alleen moet je die niet aanleggen in de brousse. Bouw ze in miniformaat, middenin het commerciële hart van de stad. We hebben tegenwoordig perfecte locaties voor ettelijke mini-Uplacejes: in de leegstaande panden van onze winkelstraten. Sla wat tussenmuren uit, leg gangen, passerelles en binnenkoertjes aan, en heel veel kleine (al dan niet popup) winkeltjes, bars en andere ‘belevingslocaties’ errond. Perfect.

Toen de hele heisa rond het Notmyplace begon, vroeg ik me af waar dat dan wel juist moest komen. Google maps leerde me dat het ergens in the middle of nowhere lag en dat er nu niks is behalve een grote open ruimte. Maar braakliggend en dat is niet goed.

Even terug naar Vilvoorde. Daar moesten de bomen op de Grote Markt wijken voor de aanleg van een ondergrondse parking. Voor mij is elke boom die sneuvelt er drie te veel. Maar ik begrijp ook wel dat het soms niet anders kan. Waar ik het echt moeilijk mee had, was dat het stadsbestuur het lumineuze idee had om een ‘afscheidsfeest’ te geven voor het plein. Bomen schreeuwen niet als je ze omhakt, maar het zijn desondanks levende wezens. Het omhakken ervan is een vorm van moord. Daar past geen feest bij. Dus schreef ik een open brief aan het stadsbestuur waarin ik opperde dat men ter compensatie van de omgehakte bomen beter een bos kon planten in de plaats van Uplace.

Ik moest dan ook glimlachen toen burgemeester Bonte onlangs suggereerde dat men er misschien een park kon aanleggen. Hoongelach alom. Ik sta er uiteraard volledig achter. En ik denk dat er veel redenen zijn om het idee toch eens nader te overdenken. De Rand heeft in hoge mate te kampen met fijn stof. Kan er een betere buffer zijn dan een park, vlak naast de Ring? Onderzoek toont aan dat groen en open ruimte gunstig zijn voor bewoners van verstedelijkt gebied. Er zijn ook veel succesvolle reconversies te vinden van brownfields naar groene ruimte.

Maar het belangrijkste vind ik: er is daar nu al open ruimte. Behoud dat. Maak er inderdaad een park van. Het is goed voor de gezondheid van iedereen, lichamelijke zowel als geestelijke. Joggers, hondenwandelaars, kinderen en natuurliefhebbers zoals ik zullen je dankbaar zijn. Zet er een taverne annex vergaderruimte. Leg er wat sportterreinen aan, speeltoestellen en een waterpartij. Veel moet het niet zijn en grond en lucht worden gezuiverd waar je bijstaat. Ik lees op de website van Machelen dat de gemeente een beperkte hoeveelheid open ruimte en natuurgebied heeft. Wat kan er dan tegen zijn om een stukje industriegebied aan de natuur terug te schenken? Gewoon doen!