Op het programma staan twee verrassende namen: Moustafa Kör en Runa Svetlikova. Voor beiden is het hun poëziedebuut. Naar goede gewoonte worden er enkele gedichten voorgelezen door de leerlingen van de Kunstenacademie.

En dan zijn er ook de lievelingsverzen van Isabel Junius, redacteur bij Canvas en geboren Assenaar. Naast al die woorden die weten te raken, is er de muziek van Monir Goran. Tussen de verzen door laat hij de warme klanken van de oed (snaarinstrument uit het Midden-Oosten) weerklinken.

OM MENSEN GEVEN

Moustafa Kör: ‘Mijn dichtbundel heet Ben jij de liefde? Een eenvoudige vraag waarmee ik wil aangeven hoe essentieel de liefde is in het leven. Vergis je niet: mijn bundel is geen verzameling liefdessonnetten, wel een reeks gedichten uit het dagelijkse leven gegrepen. Ze laten je zien hoe je een liefdevol leven kan leiden. Een oude dame de straat helpen oversteken, een dode mus een begraafplaats geven, met aandacht naar anderen luisteren; het zijn allemaal voorbeelden van hoe je liefde kan zijn.’

‘Ik ben opgegroeid in een klein dorp in Anatolië, Turkije. Het waren prachtige jaren. Ik vergelijk ze vaak met de uitdrukking les vrais paradis sont les paradis qu’on a perdus van Proust. Mensen waren financieel niet welstellend, maar ze gaven om elkaar en lieten dat ook blijken. Vandaag geven we elkaar likes en smileys, maar is dat niet te gemakkelijk? Mijn kinderjaren in Turkije hebben mij geleerd dat als je dingen uit liefde doet, je niet naar het paradijs hoeft, want je creëert zelf je paradijs.’

VERSCHILLENDE LAGEN

Runa Svetlikova benadrukt dat ze met haar poëzie vooral hoopt de andere te kunnen bereiken. Zodat je die andere ook een beetje troost kan brengen. ‘Al is het maar één persoon die ik met mijn gedichten heb kunnen raken, dan ben ik tevreden. Ik herinner me nog een avond waarop iemand uit het publiek mij kwam vertellen hoe een gedicht uit mijn bundel Deze zachte, witte kamer haar had geholpen om het overlijden van haar moeder een plaats te geven. Voor mij is dat de essentie waarom ik poëzie schrijf.’

De gedichten van Svetlikova kan je op verschillende niveaus lezen en interpreteren. Een thema dat vaak terugkeert, is de gelaagdheid der dingen. ‘Als ik naar de wereld om me heen kijk, dan zie ik hoe mensen elk op hun manier en vanuit hun referentiekader naar de realiteit kijken. Het resultaat: iedereen maakt zijn eigen waarheid, waardoor je beseft dat dé waarheid niet bestaat. Het is een onderwerp waarover ik nog veel zal schrijven.’

‘Een ander thema dat me nauw aan het hart ligt, is de moeder-kind relatie en de grootouder-klein-kind relatie. Het zijn onderwerpen uit het leven. Precies daarom weten ze de ziel van de lezer te raken.’

VR • 8 SEP • 20.00
DUVELSVERZEN
Asse, Oud Gasthuis, 02 456 01 60