01 mei '17

‘Zorg dragen voor de andere’

10310
door Nathalie Dirix
‘Ik ben trots op het Belgische burgerschap dat ik zes jaar geleden gekregen heb’, zegt Nikki Slocum-Bradley. Deze psychologe met Californische wortels houdt oprecht van de diversiteit van onze hoofdstad en ons land.

Na haar studies in Duitsland en  Amerika ging Nikki aan de slag bij de Universiteit van de Verenigde Naties in Brugge. Vandaag leeft ze met haar Zuid-Afrikaanse echtgenoot en drie zonen in Tervuren, waar ze haar eigen praktijk als psychotherapeute heeft. ‘Mensen zijn mijn grote liefde. Het zijn onze relaties met andere mensen die de essentie van dit leven vormen.’

GRENZEN ZITTEN IN ONS HOOFD

Globalisering kan een positief verhaal zijn. Een belangrijke sleutel hiertoe is het doorbreken van stereotiepen en het vijanddenken waarmee we onszelf en anderen in hokjes duwen. ‘Het zijn dat soort denkbeelden die ons beletten om naar de andere als een medemens te kijken. Vaak komen deze vijandige denkprocessen tot stand uit angst.

We leven in een tijd waarin velen bang zijn voor de toekomst. Belangrijk is dat we die angsten niet ontkennen maar erkennen. Op die manier ga je beter begrijpen waar ze vandaan komen en ga je er ook op een minder krampachtige manier mee om.

Ik stel vast dat heel wat mensen nog steeds met de naweeën van de aanslagen kampen. Eerlijk gezegd, ook mij overkomt het dat ik me op de metro plots wat zenuwachtig voel. Je kan dan twee zaken doen: of je laat je meeslepen door die angsten, begint die uit te vergroten en bent bang voor iedereen met een rugzak. Of je probeert de situatie rationeel te bekijken en tot de juiste proporties te herleiden.

‘Ik stel vast dat ons maatschappelijk debat vandaag vaak verzandt in een loopgraven-denken.’

Wil dit zeggen dat je de angst die bij je opkomt moet negeren? Zeker niet. Het beheersen van je gevoelens begint namelijk met het onderkennen ervan. Dat geldt zowel voor ons als individu als voor de samenleving. Angsten kunnen we oplossen door met elkaar een authentiek gesprek aan te gaan waarin we in alle openheid zeggen wat we denken en voelen.’

DE WERELD IS EEN DORP

Ons denken als mens bepaalt de maatschappij waarin we leven. ‘Ons denken creëert onze realiteit. Ik stel vast dat ons maatschappelijk debat vandaag vaak verzandt in een loopgraven-denken. Met als gevolg dat het debat wordt verengt tot mijn of jouw gelijk, terwijl we het zouden moeten hebben over hoe we voor de problemen samen oplossingen kunnen formuleren.

Vele uitdagingen waarvoor we vandaag staan, zijn niet langer gebonden aan één specifiek land. Denk maar aan de Brexit, de idee van een muur tussen de Verenigde Staten en Mexico of de weerstand tegen internationale handelsverdragen zoals CETA. De wereld is een groot dorp geworden, waar veel mensen van dezelfde problemen wakker liggen. Ik vind het essentieel dat onze beleidsmakers de bezorgdheden van hun burgers ernstig nemen en hierover met hen in dialoog treden.’

HOOP DOET LEVEN

Nikki kijkt hoopvol naar de toekomst. ‘In Europa ervaar ik meer gemeenschapsgevoel en bereidwilligheid om zorg te dragen voor de andere. Natuurlijk zie ik in mijn praktijk veel mensen die met eenzaamheid kampen. We leven in een zeer geïndividualiseerde en materialistische maatschappij, waarin we aan zo veel eisen moeten voldoen dat we dreigen te verstikken. Maar ik zie ook signalen van menselijkheid. Onze buren Piet en Ann, bijvoorbeeld. Toen wij hier vier jaar geleden aankwamen, hebben ze ons met open armen verwelkomd.’

 

lekkernij uit Californië
Fusion food, een mix van culinaire invloeden uit Hawaï, Mexico en Azië

mooiste plek in Californië
De kust tussen Del Mar en Solona Beach

mooiste herinnering
De strandwandeling met mijn man op onze huwelijksdag