Het werd een samenwerking die tot een woonconcept vol mogelijkheden leidde. Een rechthoekig volume werd uitgegraven aan de hoger liggende straatkant zodat alle ruimtes op gelijk niveau van de tuin liggen. Het bijzondere van het ontwerp zit hem echter in de keuze voor de vrije ruimte. Naast de twee witte zijmuren heeft de woning bijna geen vaste muren. De achtergevel is één grote glazen wand van zes gelijke schuiframen die uitkijkt op de bosrijke tuin.

Binnen is het een vrij spel van schuifwanden: transparante, doorschijnende of zwarte panelen uit polycarbonaat in aluminium kaders zijn haaks opgesteld en hangen in fijn ingewerkte rails in het plafond zonder sporen in de gladde, zwarte betonvloer. Ze maken een configuratie van verschillende ruimtes mogelijk. Zo kunnen de bewoners kiezen of ze die dag één grote leefruimte willen of eerder willen werken, spelen, slapen, tv kijken in een afgescheiden ruimte.

De bewoners zijn alvast heel blij met dit vrije wonen. Dat is trouwens de belangrijkste stelling van XDGA. Ideale architectuur draait niet om het vastleggen van activiteiten of programma’s of het oplossen van ruimtelijke problemen, maar wel om het creëren van mogelijkheden, ook in onvoorziene scenario’s, voor het leven.