Met een opslagcapaciteit van 2.500 kubieke meter, vijf keer groter dan die van de voormalige watertoren, kan hier het water van de oude watertoren en dat van de omliggende ondergrondse reservoirs opgeslagen worden, een reserve goed voor 24 uur aan stromend water. Intussen ingeburgerd in het groene, glooiende landschap van de zuidwestelijke Rand is dit, op zijn minst gezegd, een gewaagde constructie.

De omgekeerde piramide van 4.125 ton ruw beton en staal daagt de wetten van de zwaartekracht uit en neemt een loopje met de gangbare constructieregels. De breedte van de silo loopt op van 6,7 meter onderaan naar 25,4 meter bovenaan. Deze vorm met driehoekig bovenvlak is de meest geschikte, energiezuinige vorm voor de waterdruk en het watertransport. Door de grote druk zijn geen bijkomende pompen nodig en wordt het water op natuurlijke wijze getransporteerd.

De constructie bestaat uit twee gedeelten. Het immense bovengrondse compartiment is de silo, gevuld met water. Ondergronds bevindt zich de meterkamer, waar de sturing van het water naar en van de silo wordt geregeld. Aan de buitenkant van de piramide werden leidingen, regenwaterafvoer, trap en verlichting aangebracht. De fijne, stalen trap wentelt zich langs de zijden van de piramide de hoogte in en geeft de sobere constructie een touch of lightness. 204 treden verder en 31 meter hogerop kan je, enkel tijdens opendeurdagen, vanop het dakplatform genieten van vergezichten naar Brussel en randgemeenten, de Leeuw van Waterloo en het Zoniënwoud.