Haar ontwapende glimlach vertelt je meteen dat ze van menselijke contacten houdt. En dat ze – waar ze zich ook ter wereld bevindt – connecties met mensen wil maken. Haar moedertaal is het Ests, maar ondertussen spreekt ze al een aardig mondje Nederlands. ‘Toen ik mijn zoon in een Nederlandstalige school inschreef, nam ik meteen de beslissing om zelf Nederlands te leren. Daar ben ik nog steeds blij mee. Het helpt mij vandaag om met andere ouders aan de schoolpoort een babbel te slaan en om met mijn Nederlandstalige vriendin een gesprek in haar moedertaal te voeren.’

BIEREXPERTE

Salm studeerde aan de universiteit in Estland voedingstechnologie. Toch is ze niet op een  obsessieve manier met voedsel bezig. ‘Tijdens mijn studies heb ik een wijze les geleerd: geen enkel voedingsmiddel is slecht voor je, zolang je het met mate eet. Diezelfde regel las ik toe bij het drinken van bier. Mijn man en ik zijn verzot op de Belgische bieren. Wist je dat ik vroeger in Estland in een brouwerij heb gewerkt? Ik deed er kwaliteitscontroles op het bier dat van de productielijn kwam. Smaak en kwaliteit van bier zijn dus geen onbekend terrein voor mij.’

CULTUREN PROEVEN

Wat Salm opvalt, is dat België een goed uitgebouwd wegennet heeft. Dat je vanuit Sterrebeek op iets meer dan anderhalf uur aan de Belgische kust kan zijn, vindt ze pure luxe. Een andere positieve ervaring is de diversiteit van culturen die je hier aantreft. ‘In mijn thuisland zijn de meeste inwoners van Estland. We hebben wel inwoners met een Russische achtergrond, maar dat is het. Hier in de Rand rond Brussel tref je zoveel verschillende nationaliteiten aan. Andere culturen proeven, is een van mijn favoriete bezigheden.’

EEN BEWUSTE KEUZE

Salm weet de goede kanten van het leven in België te waarderen, maar mist ze de uitge- strekte natuur en de duizenden eilandjes van Estland niet? ‘Wat ik het meest mis, is mijn familie. Doordat mijn familiaal netwerk zich op duizenden kilometers hiervandaan bevindt en mijn man van ’s morgens tot ‘s avonds voor de NAVO aan het werk is, sta ik er voor zowat alles alleen voor. Ik kan je verzekeren dat ik mijn handen vol heb met de opvang van mijn twee zoontjes van drie en zeven jaar.'

'Maar laten we daar vooral niet te veel over klagen. Mijn echtgenoot en ik hebben destijds bewust voor een ervaring in het buitenland gekozen en als ik zie hoe dit onze blik op de wereld heeft verruimd dan kan ik alleen maar zeggen dat we opnieuw deze keuze zouden maken.’

MET HUMOR DE TOEKOMST IN

Of ze van plan zijn nog vele jaren in België te blijven? ‘We weten niet wat de toekomst brengt. We beleven hier nu een aangename tijd en willen daar zoveel mogelijk van genieten zonder te veel over de toekomst te piekeren. Zie je dat schilderij aan de muur van die uitbundige, oude vrouw die wat gek doet? Dat heeft een vriendin van mij enkele jaren geleden gemaakt. Het stelt mezelf binnen vijftig jaar voor.'

'Als ik daarnaar kijk, word ik elke keer herinnerd aan het leven dat voorbijflitst en dat we – voor we het weten – oud zijn. Onze tijd is te kort om daar treurig over te doen. Vandaar dat wij ervoor kiezen om met een gezonde dosis zelfrelativering en veel gevoel voor humor de toekomst tegemoet te gaan.’