Een beetje Radio 1-luisteraar kent Senne Guns van zijn bescheiden hits Allerlaatste Man of De Goudvis. Deze en andere zelfgeschreven nummers brengt Guns op de planken, maar toch dat tikje anders. ‘Toen ik vorig jaar de muziek aan het schrijven was voor Zon, mijn laatste cd, luisterde ik vaak naar Tusk van Fleetwood Mac, een steengoede plaat met een sjieke sfeer. Wat later kwamen de vragen van culturele centra naar een nieuw programma, en Fleetwood Mac indachtig, leek het mij leuk om een tournee te doen in de stijl van de jaren 70, met echte instrumenten. Normaal werken we veel met elektronica en laptops. Deze keer hoor je naast gitaar, bas, drum en zang ook een Wurlitzerpiano en een oude synthesizer.’

HEIMWEE NAAR LANGE OUTRO’S

Ook het decor moet eraan geloven. ‘We spelen in een seventies huiskamer en zitten seventies te wezen in olifantenpijpen. Er staat een oude seventies televisie waarop we beelden tonen van toen, stunts van John Massisof een scène uit Dallas, beelden die de retrosfeer versterken. We doen gewoon alsof onze plaat tijdens de jaren 70 is uitgekomen.’ Is Guns misschien te laat geboren? ‘Nee hoor, ik wil die periode zeker niet romantiseren, elke tijd heeft zijn voors en tegens, al ben ik wel dol op die lange intro’s en outro’s in de nummers van Pink Floyd. Die mogen er nu gerust meer zijn.’

GENOEG  IDEEËN

Achter de naam Senne Guns gaat een vierkoppige band schuil. ‘Senne Guns is eigenlijk een marketingprobleem. (lacht) Ik schrijf alle nummers en kom steeds met ideeën aanzetten, maar ik werk altijd met dezelfde muzikanten, die ik in Gent op het conservatorium leerde kennen en die ook mijn vrienden zijn. We zijn een band maar toch ook niet. De muzikanten hebben natuurlijk wel inbreng in de muziek, maar die is kleiner dan bij bijvoorbeeld Tomàn, een andere band waar Wouter Vlaeminck en ik in spelen. We repeteren ook niet wekelijks.’

Naar aanleiding van de Retro theatertournee brengt Senne Guns ook Beter uit, een ep met vijf nieuwe nummers. Aan ideeën geen gebrek. ‘Plots had ik veel nummers. We hebben ze op een dag opgenomen en gemixt, zoals dat vroeger ging.’ 

OBSERVATOR

‘Ik bedenk vaak liedjes wanneer ik onderweg ben, op de fiets. Mensen zeggen me dat ik een observator ben. Ik haal inspiratie uit wat er rond mij gebeurt. Dat kan vanalles zijn. Vrienden die uit elkaar gaan bijvoorbeeld, maar ik verwoord zoiets natuurlijk niet te vanzelf- sprekend; de betekenis zit een laagje dieper. Al moet je niet zo diep graven als bij Spinvis, want die legt er minstens vijf lagen poëzie over (lacht). Mijn muziek heeft een zwart kantje, er zit veel melancholie in, maar ook humor. Een beetje zoals het leven, zeker?’

Guns werkt zijn muziek af aan de piano. Zijn invloeden zijn erg uiteenlopend. ‘Toen ik zeven was, vroeg ik al aan mijn ouders of ik piano mocht leren spelen. In die tijd luisterde ik veel naar klassieke muziek. Op mijn vijftiende veranderde dat: mijn eerste cd-box was er eentje van Iron Maiden. Ondertussen luisterde ik ook naar de oude platen van mijn ouders, onder meer naar The Doors. Ja, mijn smaak is erg eclectisch. Als ik een nummer schrijf, doe ik dat meestal aan de piano. Als ik mezelf wil verrassen en me wil losrukken uit het vaste patroon grijp ik naar mijn gitaar.’ Als Senne Guns niet performt als Senne Guns, dan is hij toetsenist bij Tomàn, Zimmerman of Admiral Freebee. ‘Ik geef halftijds les. Dat geeft mij de vrijheid om projecten te doen waar ik achter sta.’
 

VR • 12 DEC • 20.00
Retro
Senne Guns
Meise, GC De Muze van Meise, 02 268 61 74