Waarom zo ontrouw? Het ligt niet aan de mensen die in de bibliotheek van Wezembeek-Oppem werken. Die mensen zijn vriendelijk en behulpzaam. Het ligt ook niet aan de boekencollectie, de meertaligheid ervan vind ik een pluspunt. En wil je toch een boek dat niet beschikbaar is, dan wordt je boekenwens haast instant vervuld.

Maar toch bleef ik er weg. Dat lag aan de plek zelf. De bibliotheek bevindt zich onder de schoollokalen van de Letterbijter, Europalaan 4. Tot voor kort was het een donkere, sombere ruimte. Een bezoek gaf mij telkens een benauwd keldergevoel waar ik niet vrolijk van werd.

Maar zie, in een tijd waar bibliotheken hun bestaansrecht moeten bekampen, wordt de bibliotheek van Wezembeek vernieuwd! Bravo, applaus!

En jawel, het resultaat is een hele verbetering: de muren werden fraai rood geschilderd, in de leeshoek kwamen comfortabele zeteltjes en de boekenrekken kregen een andere opstelling waardoor er meer licht naar binnen valt. Een architectuurprijs zit er niet in, maar de verfraaiing is een flinke stap vooruit.

Dus ja, ik ga terug, en ik raad ook iedereen aan om eens langs te gaan. Vooral ouders met jonge kinderen, het aanbod van prentenboeken is er echt goed, en kinderen krijgen kosteloos een bibkaart. Ik weet wel: kinderen spelen liever een spelletje op de iPad in plaats van een boek te lezen. Maar een mens onderscheidt zich vooral door zijn verbeeldingsvermogen. En taal stimuleert dat vermogen letterlijk. En onze achterkleinkinderen zullen nog steeds in woorden denken en niet in gescrol of duimreflexen.

Gun je kinderen dus boeken, laat ze de wereld ontdekken in de bib. Want de bib is als een huis waar iedereen wel zijn plekje vindt om te wonen.