ls er iets is wat Olivia en Jacques De Vos bindt, dan zijn het ongetwijfeld hun drie kinderen, maar evenzeer hun liefde voor de ongerepte natuur. ‘Zo trokken we met onze 4x4 door Botswana. Een immens uitgestrekt land waar je uren en uren kan rijden zonder een dorp of mens tegen te komen en waar je onder de blote hemel in een slaapzak de nacht kan doorbrengen. Heerlijk. Die pure rust die je tegenwoordig enkel nog in de onbewoonde wereld ervaart, zoeken we graag op.

Hoewel we er erg naar uitkeken om een nieuw professioneel hoofdstuk in België te starten, stelden we ons ook wel de vraag waar we hier die rust die de Zuid-Afrikaanse natuur ons bood, zouden kunnen vinden. Tot we het Hallerbos leerden kennen…’, zegt Jacques.

NET ALS IN EEN SPROOKJE

Een wandeling door het Hallerbos was voor Olivia en Jacques een totaal nieuwe ervaring. In de streek in Zuid-Afrika waar zij leefden, heb je prachtige savannelandschappen met  kleine doornboompjes, maar geen bossen zoals wij die hier kennen. ‘De eerste wandeling in het Hallerbos was voor ons een wat vreemde ervaring. De bomen die als zuilen de hoogte in rijzen, het prachtige bloementapijt; zoiets hadden we nog nooit gezien.'

'Ook het licht dat op een bijzondere manier doorheen de bomen het bos binnenviel, kenden we niet. Net zoals de geur en de geluiden. Ik herinner me nog hoe we tijdens onze boswandeling naar elkaar keken en zeiden: Ah, zo was het decor van de sprookjes Hans en Grietje, Doornroosje en Sneeuwwitje. Tot dan waren het allemaal verhalen waarvan we wisten dat ze zich in een bos afspeelden, maar we konden ons dat bos niet voorstellen. Een heerlijke ontdekking’, zegt Olivia.

HET WONDER VAN DE WINTER

Regelmatig trekt Olivia met haar camera naar het Hallerbos en het Zoniënwoud. De verschillende gedaanten die het bos tijdens de vier seizoenen aanneemt, inspireren haar om foto’s te maken. ‘Kijk, dit is een foto van het bos in de winter. Zie je de rijm en de ijsplekken? Fascinerend hoe de vriestemperaturen het bos omtoveren tot een winterlandschap. Hier heb je nog zo’n typisch wintertafereel, waar de sneeuw de bomen en takken met een wit laagje decoreert. In Pretoria kan het ’s nachts wel eens vriezen, maar overdag stijgt de temperatuur dan al weer snel tot 18°C.'

'Het knappe aan het bos is dat het elk seizoen een nieuw kleedje aantrekt. Ook de herfsttinten zijn bijzonder mooi. Net zoals de heldere kleuren van het bos in de lente een streling voor het oog zijn. De schoonheid van het Hallerbos heeft vele gezichten. Ik probeer die vast te leggen met mijn camera zodat we er het hele jaar door van kunnen genieten.’