Verschillen overbruggen
Van Heel woont met haar man en vier jonge kinderen in Sint-Genesius-Rode. Drie jaar geleden ruilde ze haar topjob in de financiële wereld in voor een leven als professional mom. Het was een stap die rust bracht in het gezinsleven en haar tegelijkertijd de kans bood om nieuwe zaken te ondernemen, zoals jonge kinderen op een leuke manier de Engelse taal laten ontdekken.
WEG MET DE LABELS
‘Ik vind het belangrijk dat onze kinderen verschillende talen spreken. Zo leren ze openstaan voor andere culturen en denkpatronen; een must in onze geglobaliseerde wereld. Zelf groeide ik op in een strenge, katholieke meisjesschool. Het was een heel conservatieve omgeving waar we angstvallig van de jongens werden weggehouden. Mijn leven speelde zich af in een prachtig decor van groene weiden met veel schapen. Ik beleefde er een mooie tijd, maar voelde me ook afgesloten van de werkelijkheid.
Ik herinner me nog hoe mijn wereld openging toen ik in Londen naar de universiteit ging. Plots ontmoette ik mensen van verschillende religies en culturen. Het deed me beseffen hoe beperkt mijn wereldbeeld tot dan toe was. Dat mijn kinderen hier dagelijks met andere culturen in contact komen, zie ik als een verrijking. Het leert hen van jongs af aan om voorbij de labels te kijken. Hoe jonger ze het hokjesdenken kunnen loslaten, hoe meer ze met een open blik naar de andere zullen kijken. Op die manier zullen ze er achter komen dat mensen in essentie allemaal hetzelfde willen: een goed en gelukkig leven. Zou het niet eenvoudiger zijn te focussen op onze gelijkenissen in plaats van op onze verschillen?’
MEER GEMEENSCHAPPELIJK DAN WE DENKEN
Van Heel spreekt met veel lof over het onderwijs in België. Zou het kunnen dat zij ziet wat wij niet meer zien? ‘Ik heb een grote waardering voor het onderwijs dat onze kinderen hier krijgen. Ik heb het dan over de begeleiding van de leerkrachten, de individuele opvolging en de buitenschoolse activiteiten. Naast de hoge kwaliteit van het onderwijs, hou ik van de internationale context van Brussel. België is Europa in het klein. Wat ik echter mis, is het gemeenschapsgevoel. Op sociale bijeenkomsten zie ik vaak dat er zich Nederlandstalige en Franstalige groepjes vormen. Dan komt er bij mij een onweerstaanbare drang naar boven om die groepjes te verbinden.’
Verbinden, het woord is gevallen. ‘Een voorbeeld? Ik ben Ierse, mijn man Nederlander. Ik heb een katholieke achtergrond, hij is atheïs- tisch. Toch beletten die verschillen niet om een eenheid te vormen. Verschillen overbruggen, daar komt het op aan. Het is een kwestie van open met elkaar te zijn, met elkaar in dialoog te gaan en durven zeggen waar het op aan komt. In Ierland doen we dat in de pub, maar waar gebeurt dat in België?’
VOORBEELD GEVEN
In het huis neemt de keuken een centrale plaats in. Van Heel brengt er veel tijd door met haar kinderen om te eten én te discussiëren. ‘Ik wil hen waarden meegeven. Kinderen zijn onze toekomst. Hoe zij omgaan met anderen, zal bepalen hoe onze samenleving er morgen zal uitzien. In mijn ouderlijk huis in Ierland stond de deur voor iedereen open. Dat stukje Ierse hartelijkheid wil ik graag verder zetten. Niet alleen omdat ik zelf geniet van een huis vol mensen, maar ook omdat ik overtuigd ben dat je zo het voorbeeld geeft. Als ik op die manier bijdraag aan wat meer verdraagzaamheid in deze wereld, dan ben ik tevreden.’
lekkernij uit Ierland
Warm soda bread met Ierse boter
mooiste plek in Ierland
Blessington Lakes in Countay Wicklow
mooiste herinnering
Ons huwelijksfeest
