Wie tijdens de Eerste Wereldoorlog aan deze met 2.000 volt geladen scheiding tussen Nederland en België bleef plakken, betaalde het met zijn leven. In Petrus en den doodendraad geeft Jo De Meyere gestalte aan Petrus, een verwarde grijsaard die oude verhalen opdist over zijn grote liefde Marie. Liefde in tijden van oorlog is sowieso niet evident, maar hun relatie wordt quasi onmogelijk gemaakt wanneer de Duitsers de elektrische draad net op de grens tussen zijn en haar dorp spannen. De Meyers warme, weemoedige stem brengt het stoffige verleden tot leven, al wint de meer wenselijke versie het soms van de waarheid. Tegenspeelster Sofie Palmers hoort het aan. Is ze zijn verzorgster, kleindochter of vleesgeworden verbeelding? Of is zij de stem van zijn geweten?

INGEHOUDEN EN INTENS

Guido Van Meir schreef dit stuk met in het achterhoofd de verhalen van zijn grootvader die tijdens de oorlog mensen over de grens smokkelde. Het zou een voorspelbaar romantisch drama kunnen opleveren, maar de strakke regie van Stefan Perceval en het indrukwekkende samenspel van De Meyere en Palmers maken dit stuk tot een must see.

Jo De Meyere staat al veertig jaar op de planken, Sofie Palmers is relatief nieuw. In een interview zegt De Meyere dat haar frisse aanpak hem aangenaam heeft verrast. Hij bewondert Palmers’ naturel en het talent om dit stuk te brengen alsof ze amper toneel speelt. Zelf speelt hij opvallend ingehouden en intens. Met zijn subtiele mimiek en zachte praten, belichaamt hij het verdriet en het onvervulde verlangen dat overlevers tekent.

DE ESSENTIE

Zo schetst Stefan Perceval niet alleen een beeld van die ellendige Groote Oorlog, hij toont ook hoe een maatschappij, door letterlijk een draad te spannen, mensen uit elkaar kan drijven en levens kan bepalen. ‘Als theatermaker ben ik geïnteresseerd in de verhalen achter de mensen, in de ziel van die mensen,’ aldus Perceval.

Petrus en den doodendraad ging in première in 2014 en was het visitekaartje van Perceval als nieuwe artistiek leider van Het Gevolg. Daarvoor acteerde, regisseerde en schreef de jongste van de broers Perceval. Hij liet zich opmerken door locatieprojecten en voorstellingen waarin hij onervaren, ‘moeilijke’ of andersvalide jongeren tot indrukwekkende spelers wist te regisseren.

De recente vloedgolf aan producties over de Eerste Wereldoorlog toonde al dat oorlogsgruwel op scène brengen geen evidente zaak is. In Petrus en den doodendraad wijkt Stefan Perceval geen moment af van de essentie en heeft hij het stuk ontdaan van alle theatraliteit. Het erg sobere decor dat uit niets meer dan een houten zitblok bestaat, de pakkende muziek en de uitgepuurde tekst beklijven des te meer. • lvl

Petrus en den doodendraad
HetGevolg

DO • 6 OKT • 20.30
Tervuren, GC De Warandepoort, 02 766 53 47

DO • 13 OKT • 20.30
Dilbeek, CC Westrand, 02 466 20 30