'We genieten er ontzettend van kleine dingen. Zoals van een zaadje dat een bloem wordt. En op die bloem landt dan een hommel... Als we zoiets zien, maken we tijd om dat schouwspel samen te bekijken.’

‘Maar zomer betekent voor ons ook met de fiets of met de wandelschoenen erop uittrekken. Een plaats waar we graag vertoeven, is de Asiat-site. Dat is het voormalige militaire domein tussen de Zenne en de Mechelsesteenweg dat nog niet zo lang geleden door de stad Vilvoorde werd gekocht. Er worden allerlei activiteiten georganiseerd. Zoals het Horst Festival in 2019. We houden van de sfeer daar, zelfs nu het programma wat minder uitgebreid is. Het is een vergeten hoekje van Vilvoorde dat opnieuw tot leven komt.’

‘Langs de Zenne hebben we tijdens de lockdown een aantal fantastische fiets- en wandelpaden ontdekt. Je hoeft echt niet ver te gaan om prachtige natuur te zien. Het Dorent-natuurgebied, de trage wegen van Houtem, het Peutiebos, het Park Drie Fonteinen, ze hebben allemaal iets te bieden. Een andere aanrader voor deze zomer, maar ook voor andere seizoenen, is Zen aan de Zenne. Dat is een stiltewandeling onder begeleiding van yogacoaches. Ideaal om tot rust te komen.’

‘Het fijne aan wandelingen en fietstochten is dat je nooit uitgekeken geraakt. De natuur evolueert voortdurend. Er valt altijd wel iets nieuws te bewonderen. Of we deze zomer ook culturele activiteiten plannen? We zullen ongetwijfeld een van onze steden bezoeken. Brussel of Mechelen hebben nog heel wat hoekjes en pleintjes die we willen leren kennen. Gisteren zijn we naar ‘Soleils noirs’, een tentoonstelling in Louvre-Lens in het noorden van Frankrijk geweest. Het werd een expo-ervaring met mondmasker. Maar nog steeds meer dan de moeite.’

‘Het was de eerste keer sinds de lockdown dat we een langere rit met de auto maakten. Het viel op dat de files weer helemaal terug waren. We blikken dan ook met gemengde gevoelens terug op het voorjaar. Het land werd overspoeld door een ramp, maar tegelijkertijd werden we getrakteerd op stilte, rust en een leven op mensenmaat. Je leefde in concentrische cirkels rond je huis. Dat bracht vertraging en verstilling met zich mee. Het deed je beseffen dat je eigenlijk niet veel nodig hebt. Hopelijk blijft dat inzicht nazinderen.’

‘Of de zomer dit jaar anders voelt dan andere jaren? Het is niet omdat de zon schijnt, dat ons verdriet om het verlies van onze zoon minder is. Als we die hommel in onze tuin bewonderen, dan voelen we tegelijkertijd een groot gemis. De schoonheid van dat moment zouden we zo graag met Frederik willen delen. Gierzwaluw was zijn totemnaam bij de scouts. Een naam zoals hij was: een rusteloze vogel, vol leven, graag in het gezelschap van anderen. We zien dan ook graag al die gierzwaluwen die in de zomer in onze streken verblijven. Dat ze maar zo lang mogelijk bij ons blijven.’