Volgend jaar wil hij naar het zuiden van Spanje om daar een bio-boerderij op te starten. Hij wil er groenten kweken, en geiten of schapen. Zijn vrouw zal van de wol stoffen weven en kleren maken. Hij is op zoek naar een geschikte grond met een gebouw dat als werkplaats en stal kan dienen.

Eén probleem speelt door zijn hoofd: wat met het water? Daar hebben we het uitgebreid over gehad. Toen kwam ter sprake dat de Moren vele eeuwen geleden een geniaal irrigatiesysteem uitbouwden dat tot op vandaag bestaat. Het was onlangs in het nieuws, want het duizend jaar oude netwerk is verwaarloosd.

Intussen is gebleken dat de lokale boeren het immense, met handen gemaakte systeem, weer leven willen inblazen. Alle andere middelen om het hele jaar door voldoende water te hebben, hebben tot hiertoe geen zoden aan de dijk gezet. Ten einde raad grijpen ze terug naar de geweldige oude infrastructuur. Alleen weet niemand nog precies hoe het allemaal werkt. Herstel en reparatie worden een aartsmoeilijke klus. Toch is men ervan overtuigd dat het de enige oplossing is om mensen op een leefbare manier verder aan landbouw te laten doen en ervan te leven.

Mijn stagiair zal zich inschakelen in het herstelplan voor water. Hopelijk lukt het, want met de opgedane kennis zal hij (weinig) water nodig hebben. Die minieme hoeveelheden komen dan hopelijk ook ter beschikking eens de acequias hersteld zijn. Met de hulp van de plaatselijke boeren en de Universiteit van Granada moet dat lukken.