Waarom? Ten eerste: de Chinezen zijn de grootste consumenten van varkens. Ze hebben lang geaarzeld om het pad van de grote industrie in te slaan om dit geliefkoosd voedsel op grote schaal te kweken, maar nu is het dan zover. Ten tweede: de verschillende, opeenvolgende uitbraken van varkenspest.

Bij elke uitbraak stokte de aanvoer van vlees, waarna er telkens veel protest volgde van de vele huishoudens waar varkensvlees verschillende keren per week op de keukentafel komt. Na lang aarzelen, gaf de Chinese regering groen licht om zo’n megaboerderijen te bouwen. Per jaar zouden daar telkens meer dan een miljoen varkens ‘van de band rollen’.

Uiteraard is alles computergestuurd. En uiteraard maakt het verwerkingsbedrijf zich sterk dat alle veiligheids-, kwaliteits- en welzijnsnormen voor de dieren in orde zijn. Het lijkt er bijna op alsof het spijtig zou zijn dat je daar als varken je leven niet zou mogen slijten.

De toekomst wijst wel uit hoe het daar in de loop van de jaren verder aan toe zal gaan. Bij groot succes mag je er donder op zeggen dat er ook elders in de wereld grootindustriëlen hierin inspiratie gaan vinden. Maar is het dat wat we willen, hier en ginder? Nee toch?