29 mrt '17

De tragische autobiografie
van het lichaam 

3594
door Ines Minten
Niemand is perfect en niemand heeft een perfect lichaam. De ene vindt zijn achterste te dik, zijn benen te kort of zijn armen te lang. De ander vindt dat hij rare oren heeft of tenen die echt niet door de beugel kunnen…

Tijdens een workshop wees iemand Alexander Vantournhout erop dat hij een nogal lange nek had. ‘De hele tijd grapte hij door me Aneckxander te noemen in plaats van Alexander. Het verbaasde me dat hij iemand die hij niet kende zomaar durfde te plagen’, vertelt de danser-circusartiest. ‘Hoe dan ook, het voorval stimuleerde me om mijn lichaam te analyseren. Ik wist al langer dat er iets vreemds was aan mijn lichaamsverhoudingen, maar ik kon het ‘probleem’ nooit aanwijzen.’

MENSELIJKHEID VAN DE MENS

Uiteindelijk werd dat imperfecte lichaam het uitgangspunt van een voorstelling. ‘In Aneckxander probeer ik de tekortkomingen van mijn lichaam te overstijgen, ze in mijn voordeel aan te wenden, te tonen dat ik meer ben dan een lichaam.’ Vantournhout zet zijn lichaam – ook letterlijk – in zijn blootje en toont zichzelf zo in zijn volle kwetsbaarheid.

Een schuchtere blik, een defensieve blik, richting publiek: ‘Wat zitten jullie te kijken?’ Er komen objecten bij die zijn lichaam verlengen, verzwaren, veranderen. Het zijn objecten – zware schoenen, bokshandschoenen,… – waarvan je zou denken dat ze de kwetsbaarheid van het lichaam helpen weg te werken, maar Vantournhout gebruikt ze zo dat ze zijn kwetsbaarheid juist accentueren. Ze worden een handicap, een tekortkoming, een hindernis. Tot hij het omdraait en de hindernissen omvormt tot hulpstukken.

Het publiek zit er in eerste instantie wat ongemakkelijk op te kijken, maar raakt hoe langer hoe meer in de ban van de totale overgave waarmee Vantournhout zijn lichaam in de strijd werpt. Het ziet een acrobaat aan het werk, een danser, af en toe vangt het zelfs een glimp op van een clown.

Maar de tragiek en de schoonheid zitten hem in de menselijkheid van het personage dat hij creëert. De menselijkheid van de mens die gegeneerd is als je kijkt, maar die tegelijk niets liever wil dan bekeken en bewonderd worden. De menselijkheid van imperfectie op zoek naar perfectie, van tragedie op zoek naar humor, van kwetsbaarheid op zoek naar kracht.


Aneckxander sleepte verscheidene prijzen in de wacht en haalde de selectie van het Theaterfestival 2016.  

WO • 29 MAA • 20.30
Aneckxander
Vantournhout & Lievens Dilbeek
CC Westrand, 02 466 20 30