Al vanaf haar pubertijd heeft Barbara Dex(48) een boon voor country. Ze herinnert zich nog goed hoe cowboy Bobbejaan Schoepen een beetje Hollywood naar de Kempen bracht. ‘Ik zag hem zowel in zijn chique Amerikaanse slee als op zijn paard door Bobbejaanland rijden. Eigenlijk was dat heel onvlaams.’ Zelf is ze opgegroeid met de muziek van Shania Twain. Haar eerste Engelstalige plaat uit 1996 noemt ze licht countrygetint. ‘Ik viel voor het genre omdat het steeds een verhaal vertelt, terwijl het tegelijk toegankelijk en volks blijft. Begeleid door al dat gitaarwerk en vaak ook violen en banjo is het bovendien heel plezant om te zingen.’

Voor de tournee Thank God I’m a Country Girl laat de zangeres zich bijstaan door drie extra muzikanten en een achtergrondzangeres. De belangrijkste rol is weggelegd voor haar muzikale rechterhand, gitarist Jo Mahieu. Hij is tevens de producer van haar vorige album Dex tot de tweede macht, waarop ze de grote Vlaamse hits van vader Marc Dex vertolkte, en van het nieuwe album dat er in 2023 aankomt. Met ook drums, contrabas, toetsen, pedaal steel, steelgitaar en een tweede stem wordt er op het podium een knusse sfeer gecreëerd.

Eigen award

‘We gaan er allemaal gezellig bij zitten.’ Zo zet Dex de gemoedelijkheid in de verf waarmee ze tegenwoordig het podium betreedt. ‘Tussen de nummers van pakweg Tammy Wynette, Linda Rondstadt en Bonnie Raitt vertel ik anekdotes over de liedjes en mijn band. Vroeger waren mijn bindteksten een ramp, maar door in theaters en cultuurcentra te spelen, is mijn zelfvertrouwen groter geworden.’

Direct kunnen zeggen wie een liedje zingt, is cruciaal. Wanneer ik moet beginnen zoeken naar een naam, werkt het niet voor mij.

Gastoptredens met De Laatste Showband naast Patrick Riguelle en Jan Hautekiet en samenwerkingen met onder andere Tom Helsen en Buscemi zorgden voor een breder publiek voor de zangeres die het Vlaamse collectieve geheugen schoorvoetend was binnengestapt door een wat onbeholpen uitziende passage op het Eurovisiesongfestival in 1993. Vooral haar zelf ontworpen kleed zou veel tv-kijkers bijblijven. Fans van het liedjesfestival zouden later de Barbara Dex Award lanceren voor de slechts geklede deelnemer. Pas tijdens de voorbije editie is die vervangen door de You’re a Vision Award voor de meest opvallende outfit en zo werd de negatieve connotatie omgebogen. ‘Die spot met mijn kleed heeft mij lang parten gespeeld. Toch zou ik het allemaal opnieuw doen.’

Underdog

Dat zegt ze natuurlijk ook omdat ze intussen het nadeel heeft omgezet in een voordeel. Andere debutanten moeten eeuwig opboksen tegen de nummer één hit die ze in het begin van hun carrière scoorden, terwijl haar stem alleen maar zou groeien en ze tegelijk profiteerde van de Vlaamse liefde voor de underdog. ‘Zelfs al was mijn laatste plaats een domper, in Vlaanderen vond men dat onterecht en wilde men dat rechtzetten.’ Door al die tv-shows en enkele minder voor de hand liggende samenwerkingen klonk later: potverdikke, ze heeft veel meer in haar mars dan we dachten. Ik kus mijn twee pollekes dat ik al die kansen heb gekregen. Pas op, in het begin speelde ik in zalen met soms maar dertig bezoekers, maar de mensen zijn eigenlijk steeds nieuwsgieriger geworden.’

Het was altijd haar droom om op een podium te staan, maar toen haar vader haar in 1991 aanspoorde om eens iets te zingen in zijn zaak was de stap toch groot. ‘Voordien had ik enkel voor de spiegel in mijn slaapkamer opgetreden. Maar papa zei: probeer het. Klinkt het niet dan botst het.’ Die eerste keer in 1991 zong ze De roos van Ann Christy. Niet veel later zou vader Dex haar, zonder het haar eerst te vertellen, inschrijven voor de preselecties van Eurosong. De rest is geschiedenis.

Herkenbaar stemgeluid

De eerste countrysong die ze ooit voor een livepubliek bracht, was Why not me van The Judds, waarmee ze nu de show opent. ‘Vroeger had ik met mijn broer wel eens Take me home, country roads van John Denver gezongen, maar nu wil ik liedjes brengen van vrouwelijke countrycoryfeeën. De rode draad is hun herkenbaar stemgeluid. Direct kunnen zeggen wie een liedje zingt, is cruciaal. Wanneer ik moet zoeken naar een naam werkt het niet voor mij. Ik wil al die fantastische stemmen niet overtreffen, maar mijn eigenheid in hun liedjes stoppen. Door de minimale bezitting zullen nummers als Stand by your man sowieso anders klinken. Ik merk ook dat het publiek voelt dat dit helemaal mijn ding is en de liedjes me geen seconde vervelen.’ Na deze countrytournee doet Dex begin 2023 mee aan de best of-editie van het liedjesprogramma Kleinkunsteiland. Daarna gaat alle aandacht naar een nieuw Nederlandstalig jubileumalbum, precies dertig jaar na haar passage op het Songfestival. Een meer hedendaagse versie van Iemand als jij moet de kers op de taart worden. ‘Veel moest er niet aan veranderd worden, maar een stem van 48 klinkt nu eenmaal anders dan een stemmetje van 18.

Twee passies

Ondertussen laait ook de andere passie van Dex weer op. ‘In het middelbaar studeerde ik Mode en Kleding en ik heb er altijd van gedroomd een eigen boetiek te beginnen. Drie jaar geleden is het er met Babs eindelijk van gekomen. We waren pas een half jaar open toen corona toesloeg, waardoor ik volop moest inzetten op onlineverkoop, terwijl ik toch vooral persoonlijk advies wilde geven en mijn klanten de kleren wilde laten passen. Maar de klanten vonden toch hun weg. Zij appreciëren het dat ik zelf in de winkel sta.’ De combinatie met haar zangcarrière is wel een hele uitdaging.

DO – 17 NOV – 20.30
Thank God I’m a Country Girl
Barbara Dex
Sint-Genesius-Rode, GC de Boesdaalhoeve, 02 381 14 51