Toen ik 10 jaar was, weigerde ik tot grote schaamte van mijn ouders op skiklassen te gaan. Wat zouden de mensen niet denken? Dat ze het niet konden betalen? Ik ging niet. De sneeuw, zo’n pak, die bergen, de kou, de latten,… Ik heb vast allerlei bedacht.

Zoveel jaren later heb ik al wat meer inzicht in mezelf. Volgens mij was ik bang. Om te vallen, voor de hoogte en de snelheid, om nat en koud en ongelukkig te zijn, om het niet te kunnen. Maar dat toegeven? Nooit! ‘Regel 1: je mag niet bang zijn’, zegt instructeur Barry Murphy me als ik met mijn zware, strak aangegespte skischoenen de kunstpiste van Yeti Ski in Anderlecht op hobbel. Ik zal me niet laten kennen. Wat kan er immers gebeuren? Een gebroken been? ‘Flauwerik!’ vermaan ik mezelf. En ik stap op mijn latten.

PARALLEL EN PLOEG

‘Met het lipje van je schoen onder de binding van de lat, voet centreren en hiel vastklikken’, legt Murphy uit. Het komende uur zal ik de eerste meters van de skipiste verkennen. Een kleine helling, niets indrukwekkends. De skilift is er niet voor een eerste les. Ik leer wat parallel skiën is, logisch: de latten parallel naast elkaar. Zo maak je snelheid.

‘En dan is er de ploeg; daarmee ga je trager. Vooraan mag er een muisje tussen kunnen lopen, achteraan een paardje.’ Ik wandel schuifelend vooruit. Ik leer voorzichtig springen, de hielen de lucht in. Ik stap een helling op. ‘De latten dwars op de helling, en je steunt enkel op de randjes. Zet je ze plat, dan glij je weg.’ 

DE GEVAARLIJKE DERDE DAG

Murphy laat me in mijn skilaarzen naar voor bewegen. ‘Voel je hoe je scheen tegen de laars drukt? Dat heb je nodig: een beetje door de knieën, de heupen boven de laarzen, licht-jes naar voor hellend.’ En dan glij ik voor het eerst in mijn leven – met parallelle latten – een minihelling af. Een tikje creepy is het wel. Maar het lukt. ‘De meeste mensen hebben een goede basis na tien uur les’, vertelt Daniëlle Verlinden, de uitbaatster van Yeti Ski. ‘De ene leert het wat sneller dan de ander en kinderen zijn er meestal sneller mee weg, omdat volwassenen te veel nadenken.’

'Mijn benen voelen rubberig en bij thuiskomst denk ik maar aan één ding: een warm bad met een glas Merlot op de rand.'

‘Skiën is intensief’, legt Verlinden uit. ‘Mensen op skivakantie vergeten dat te snel. Ze sporten zelden of nooit, en op vakantie gaan ze er ineens een week lang vier tot vijf uur per dag tegenaan. Op de derde dag zijn hun spieren zo verzuurd en zijn ze zo moe dat er gemakkelijk ongevallen gebeuren. Daarom spreken we van de gevaarlijke derde dag.’ Je zorgt dus maar beter dat je spieren voorbereid zijn op een skivakantie. Dat kan door vooraf skilessen te nemen op een kunstpiste. ‘Maar je kunt ook gewoon naar een fitnesscentrum gaan voor spierversterkende oefeningen.’

MERLOT 2015

Ik hou een skistok met beide handen voor me. ‘Beeld je in dat op de stok een glas Merlot uit 2015 staat. Goed jaar, 2015!’ Nu de helling af. Als de Merlot niet valt, heb ik recht geskied. Leuk trucje. ‘Skiën op een kunstpiste is moeilijker dan op sneeuw’, legt Verlinden uit. ‘Als je in ploeg skiet op sneeuw hopen de latten wat sneeuw op en die remt af. Hier heb je dat effect niet.’ Idealiter leer je dus skiën op een kunstpiste en trek je daarna naar de sneeuw. ‘Lessen kosten hier ook minder dan in het buitenland én je spendeert niet heel je vakantie in de les.’

APRÈS-SKI

Ik verspil enkele liters denkbeeldige Merlot en leer dan hoe ik bochten kan nemen (‘Duw op je been! Meer! Nog meer!’). ‘Vermoeiend hè?’ vraagt Murphy me na afloop. En of! Mijn benen voelen rubberig en bij thuiskomst denk ik maar aan één ding: een warm bad met een glas Merlot op de rand. Ik organiseer mijn eigen après-ski.

Het komt traag, maar er daagt me iets. De kou, de inspanning, de snelheid van de afdaling... Ein-delijk begin ik ze te snappen, die mensen die elk jaar per se naar de winter willen reizen. Ik zie de charme. En dan vooral nog van de après-ski. Schol!

www.yetiski.be

tip van de expert: 'met mate is ook goed!'
30 minuten per dag matig intensief bewegen (je hartslag verhoogt, maar je bent niet buiten adem) helpt je gezondheid vooruit. Verdeel de beweging gerust over de dag, zolang de blokken minstens 10 minuten duren. Zoveel mogelijk wandelen, zwemmen, fietsen, de trap nemen, in de tuin werken, de auto wassen, … en je bent al goed op weg. Wil je toch intensiever aan je conditie werken? Kies dan een sport. Hoe? Lees er deze reeks nog eens op na!

An Bogaerts, PortaAL (Poort naar een Actieve Levensstijl), KU Leuven