De vader lijkt vastgeroest in zijn verleden, hopeloos op zoek naar een vergaan gevoel van extase. De zoon zoekt naar de verzoening tussen het oude circus dat zijn vader creëerde en de wereld daarbuiten. Het resultaat is een ontroerende voorstelling vol herkenbare melancholie.

Inhaalbeweging

‘We vonden het vanzelfsprekend om samen een voorstelling te maken’, zegt Danny Ronaldo. ‘Ik had vijf jaar getourd met mijn solo Fidelis Fortibus. In die periode zat Pepijn op school voor zijn opleidingen in circus en theater. We hadden elkaar daardoor een tijd lang niet zo vaak gezien. Om dat gemis in te halen, lag een voorstelling maken voor de hand.’

‘We wisten heel snel wat we met de voorstelling wilden vertellen en met welk gevoel we de mensen weer naar huis wilden sturen’, legt Pepijn uit. ‘Maar het heeft wel een eindje geduurd voor we wisten wat er precies zou gebeuren en hoe we het allemaal wilden vertellen.’ De kiem voor de voorstelling legden ze in de dagen voor de coronacrisis. Die zorgde vrij direct voor een nieuwe emotionele lading. Danny: ‘Ineens mocht er geen contact meer zijn met de andere mensen die we bij de productie wilden betrekken. We zijn veel onder ons tweetjes geweest, soms niet goed wetende hoe we verder moesten. Uiteindelijk heeft die situatie de voorstelling gekleurd met een gevoel van melancholie en uitzichtloosheid. Toch zie je ook twee personages die hard proberen om elk vanuit hun eigen kijk op de dingen een toekomst te zien.’

Wat speel je? Wat niet?

Vader en zoon Ronaldo, respectievelijk de zesde en zevende generatie van de bekende circusfamilie, putten uit hun persoonlijke ervaringen om hun personages vorm te geven. ‘Welke rol je ook speelt, je legt er altijd een stukje van jezelf in’, vindt Pepijn. ‘Nu we een vader en een zoon spelen, kunnen we daar helemaal niet omheen. Toch bewaren we ook afstand tot de personages. We spreken bijvoorbeeld altijd over ‘die twee’ of ‘de vader’ en ‘de zoon’.’

Danny: ‘Hoewel de voorstelling vrij minimalistisch is, zijn de personages meer uitgesproken en karikaturaal dan wijzelf. Maar ook de gelijkenissen zijn er. Pepijn voelt ook echt de druk van onze lange familietraditie en de verwachtingen van zijn vader. Dat is wel wat. Het is voor ons dus tegelijk een beetje raar en fijn om daarmee aan de slag te gaan. Bovendien ziet het publiek meteen dat wij fysiek op elkaar lijken. Dat hoeven we al niet te spelen, maar het zorgde er wel voor dat we in het begin wat moesten zoeken: hoeveel speel je, hoeveel niet?’

Vertrouwen

Intussen heeft Sono Io? al een behoorlijke reeks voorstellingen op de teller. Door hun intense samenwerking zagen vader en zoon ook duidelijk de verschillen tussen hen. Dat was leerijk. Danny leerde het vak binnen de familie, door vallen, weer opstaan, en beter doen. Pepijn kwam vers van de schoolbanken. Voor beiden kwam zo heel wat nieuw materiaal en een frisse aanpak op de vloer. ‘Bij mij ontstaat een voorstelling grotendeels in mijn hoofd terwijl ik erover praat’, zegt Danny. ‘Pepijn maakt door uit te proberen.’ Pepijn: ‘Ik kwam van mijn opleiding met het gevoel dat ik de wereld ging veroveren. Dan ineens begin je eraan en weet je het even niet meer. Gaandeweg heb ik wel een sterk vertrouwen in de toekomst gekregen. De wind zal ons meenemen naar waar we moeten gaan.’

‘Er bestaat een mooi evenwicht tussen ons’, vindt Danny. ‘Ik heb ook fijn samengewerkt met mijn eigen vader, maar het was anders. Mijn vader en ik hadden veel zwaardere discussies. Hij had niet altijd vertrouwen in wat de jongere generatie anders wou. Het waren ook andere tijden. In de generaties voor ons betekende een mindere voorstelling dat er geen eten op tafel kwam of dat er geen benzine was om naar de volgende plek te reizen. Daardoor voelde alles toch een stuk zwaarder dan nu.’

In de volgende voorstelling, die ze nu aan het maken zijn, vertelt Circus Ronaldo het familieverhaal, van 1842 tot nu. ‘Elke voorstelling maak je als een cadeau voor het publiek. Die volgende wordt ook een cadeau aan onszelf, alsof je zegt: we hebben hier enorm veel familiefoto’s liggen, als we daar nu eens een album van maakten?’

5, 6, 7 EN 8 MEI – 20.30 EN 17.00 (ZO)
Sono Io? (+12j)
Circus Ronaldo
Vilvoorde, op het Bolwerkplein, 02 255 46 90