Laat je verleiden door
Sint-Gertrudis-Pede
Je hoeft trouwens niet alleen voor de molen te komen. Die maalt enkel op de tweede en vierde zondag van de maand. Je kunt gerust buiten die dagen naar hier afzakken, want de omgeving is een ruime verkenning waard. Al blijft het jammer dat het ruimtelijk kader alle kwalijke kenmerken van Vlaanderen vertoont: schreeuwlelijke, zelfs nog recent gebouwde, huizen wisselen af met rommelig ingerichte paardenweiden en koterijen voor en achter de bewoning. Tot zover geen idyllisch plaatje, waarvoor je naar hier zou komen.
OUD BEÏNVLOEDT NIEUW
Wat het goedmaakt? De molen blijft een schitterend gebouw dat lijkt weggelopen uit een schilderij van Pieter Bruegel de Oude. De hydrologische infrastructuur is nog steeds indrukwekkend, met de heringerichte spaarvijvers en de samenvloeiing van de Laarbeek en de Pedebeek, die een intrinsiek prachtige vallei hebben uitgeschuurd. De vroegere beboste zone, met de status van natuurgebied, is opengemaakt om het geheel te verluchten en het gezichtsveld te verruimen.
De op een heuvel gebouwde kerk is nu van verte zien, evenals de landschapsbaken van de schouw van de voormalige brouwerij Goossens, die naar verluidt volgend jaar zou heropstarten om er lambiek te maken. Er werd lang gevreesd dat een immobiliënkantoor er appartementen zou neerpoten, maar dat lijkt dus niet langer het geval. Het zal de aantrekkelijkheid van de regio er alleen maar op vergroten, zeker als er bijvoorbeeld een brasserie of degustatiecafé zou worden ingericht, maar dat is vooralsnog niet duidelijk.
Hoe dan ook: de waterpartijen nodigen uit tot een grondige verkenning, al moet je op het einde van het vlonderpad wel opletten voor de vele uitwerpselen van de ganzen. Bovendien is het nog even wachten vooraleer de nieuw aangeplante en ingezaaide vegetatie volledig tot haar recht komt. Reken daarvoor al gauw een paar jaar.
Je merkt het, Breugel is nooit ver weg als je door dit landschap struint.
Dat hoeft een acuut zomerbezoek niet uit te sluiten, want de natuur tiert nu al welig op de nieuwe site. Al had dat misschien nog wat beter gekund, want nu zijn er op vele plaatsen houten staketsels geplaatst aan de vijveroevers, en de ervaring heeft al talloze keren uitgewezen dat dit een belangrijke hindernis is voor de ontwikkeling van fauna en flora in die precaire zone tussen land en water.
BREUGEL IS NOOIT VER WEG
Als je vanaf de Lostraat naar het zuiden stapt, kom je in de holle Herewyckweg uit vanwaar je een schitterend zicht hebt op de Pedevallei, met de kerk uiterst links in het plaatje, de afhellende gigantische weiden tot voorbij de Pedebeek als indrukwekkend middenpaneel en de uitwaaierende groenzone tot aan de Isabellastraat als rechtersluitstuk.
Je merkt het, Breugel is nooit ver weg als je door dit landschap struint. Met een scherp oog zie je nog de recente geboorteboomgaard die je uiteraard beter ziet vanaf de molen, want hij ligt er schuin tegenover. Het contrast met de oude boomgaard op de molensite is groot, maar het zijn twee beelden van eenzelfde biotoop: oud en nieuw groeien broederlijk naast elkaar en zullen elkaar op termijn sterk beïn vloeden. De vele bloesems zullen immers door dezelfde insecten worden bestoven, de vruchten door dezelfde vogels (en mensen?) gegeten.
Vooralsnog kun je geen (streek)biertje drinken in Sint-Gertrudis-Pede, maar het wat verderop gelegen Sint-Anna-Pede maakt dit ruimschoots goed. Als je wil gaan voor het meest authentieke café moet je zeker in de Sint-Anna zijn, of zeg maar Bij Lydia. Veel dorpser of Pajotser vind je ze vandaag niet meer en je moet al erg wereldvreemd zijn om hier geen babbeltje te slaan met één van de gasten of, nog veel moeilijker, met Lydia herself. Het gaat er hier ongelooflijk vreedzaam en rustig aan toe, tenzij je vindt dat de luide stem van de bazin daar een schril contrast mee vormt.
Wandelaars en habitués waaien af en aan, de wat oudere stamgasten zitten liefst warm binnen, de toeristen verkiezen veelal het zonovergoten terras waar ze hond- en/of kindlief de nodige aandacht geven. Dat alles speelt zich af op de voorgrond van de kapel die Pieter Bruegel op een van zijn vele schilderijen drapeerde.
