Burgers leggen
groene verbindingen aan
Een prima initiatief dat de biodiversiteit en de leefbaarheid in de Rand ten goede komt. Maar er zit een wel heel bijzonder aspect aan dit verhaal dat de naam Plan Boommarter kreeg. Nogal wat burgers in de zuidelijke Rand zetten mee hun schouders onder de realisatie van dit project door in hun tuin of op hun land voor ecologische verbindingen te zorgen, en dat is zelden gezien.
Doe het zelf
Regine Veulemans en Eric Roeland uit Halle kregen in februari 2018 een Zilveren Boommarter voor hun bijdrage in de vorm van een schapenweide, fruitbomen en een poel. We gingen een kijkje nemen en zien dat alles er zes jaar na de start nog zeer natuurlijk bijligt, daar aan de noordwestelijke rand van het Lembeekbos. Veel idyllischer ga je de omgeving van hun knap gerestaureerde woning niet vinden, zo op het einde van een doodlopend veldwegeltje. Zowel de woning als de moes- en siertuin, de schapenweide en de boomgaard lijken weggelopen uit een oude Vlaamse schilderij. Middenin ligt de deels met struiken begroeide poel. Beide bewoners zijn praktisch aangelegd en doen zowat alles zelf. Brood bakken? Check. Zelfgekweekte groenten klaarmaken? Check. Fruit uit de boomgaard verwerken? Check. Mankementen aan het huis herstellen? Check. De kwaliteit van de productieve moestuin druipt ervan af, met zijn door kasseistenen afgeboord dolomietpadje dat de uiterste noordzijde van de tuin verbindt met de composthoop.
‘Het waren de mensen van het Regionaal Landschap Pajotteland & Zennevallei die ons vertelden over het Plan Boommarter’, herinnert Veulemans zich. ‘We vonden het een fijn project en stilaan werd onze bijdrage steeds concreter. Tot we er in 2018 die Zilveren Boommarter voor kregen. Het project zelf bracht ons trouwens in contact met heel wat geïnteresseerden. Dat gaf een fijn gevoel.’ De klimaatverandering speelt een steeds prominentere rol in de regio. Navraag bij mensen uit de buurt leert dat erosie een steeds groter probleem vormt. Met de toenemende buien stroomt vruchtbare grond van de tamelijk steile akkerhellingen. Wegen slibben regelmatig dicht door de modder die van de velden komt. Er zijn op dit ogenblik weinig initiatieven om het tij te keren. Eén van de doelstellingen van het Plan Bommarter is te zorgen voor goede ecologische verbindingen tussen de vele deelgebieden in de wijde omgeving van het Hallerbos. Die bestaan veelal uit het aanplanten van hagen en houtkanten die ook de erosie gedeeltelijk tegenhouden.
Een aantal burgers in de zuidelijke Rand leggen ecologische verbindingen aan om tot een groter groen geheel te komen.
Stukjes groen verbinden
Van erosie hebben Kim Van Achter en Alban Quesnel geen last in hun meer vlakke, golvende omgeving van de Broekvallei in Halle. Zij wonnen in 2016 de Zilveren Boommarter voor hun bijdrage aan het aaneensluiten van verschillende stukjes groen. Die bestond vooral uit het aanplanten van hagen en houtkanten, de aanleg van een lange takkenril en het plaatsen van een nestkast voor een steenuil die intussen al enkele jaren wordt gebruikt. De eerste contacten kwamen er via een buurman en Natuurpunt. De aanplantingen gebeurden in samenwerking met het Regionaal Landschap. Op de weide verblijven twee asielpaarden, die hier de tijd van hun leven hebben. Aan de overkant van de voetweg, die dwars door hun eigendom loopt, hebben ze een grasland ingericht met een indrukwekkende takkenril, hagen en houtkanten. De alom bekende Sint-Veroonsprocessie komt hier voorbij, alsook nogal wat wandelaars die het tracé terugvinden op hun wandelkaart van het Plan Boommarter.
‘Wij zijn allebei computermensen die de voorbije maanden veel thuis hebben gewerkt, en dat bevalt ons’, vertelt Van Achter, terwijl haar man, afkomstig van de Franse Opaalkust, aandachtig meeluistert. Hij vindt Nederlands spreken moeilijk, maar begrijpt ons gesprek volledig. ‘Elk moment naast het werk willen we buiten spenderen en zo genieten we van onze moes- en siertuin. We zijn fier dat we ons kleine steentje kunnen bijdragen aan de ecologische verbindingen van het grotere Plan Boommarter. Ik hoop dat dit bijzondere dier zijn weg vindt naar de regio. Dat zou pas een bekroning zijn. We moeten wel opletten om niet alles te bebossen. De afwisseling met grasland en akkers is van groot belang voor een ecologisch evenwicht.’