Om te beginnen al meteen een waarschuwing. De openingsuren van Café Sedan zijn zeer variabel. Op haar tachtigste heeft waardin Elza Boelpaep het recht verworven om compleet haar zin te doen. Bovendien heeft ze last van artrose, waardoor ze niet meer zo goed te been is. ‘Als ik goesting heb, doe ik de deur open, als ik geen goesting heb, doe ik ze dicht’, zegt Boelpaep ferm.

'’s Avonds ben ik tegenwoordig vroeg toe. Ze hebben hier drie keer ingebroken en dan begin je schrik te krijgen. Toen we nog met twee waren, konden we elkaar afwisselen achter de toog. Als er nu een klant is, moet ik er zelf bijblijven en dat kan niet altijd.’

Eventjes beroemd

Op zaterdag en zondag heb je wellicht het meeste kans om een pint of een koffie te krijgen. Haar man zaliger, Marcel Couck, zal je niet meer aantreffen in Café Sedan. Couck werd in 1928 geboren in het huis naast het café, net zoals zijn moeder dat 26 jaar eerder had gedaan. Zijn vader was cafébaas en hijzelf leerde in Brussel de stiel van kapper. In 1946 installeerde hij zijn kappersstoel in een kamer naast het café. Vroeger gebeurde het wel vaker dat wie een pint kwam drinken ook zijn haar liet doen.

In 1965 nam Marcel het café van zijn vader definitief over, tot aan zijn dood in 2008 bleef ook de kappersstoel in gebruik. In de jaren 1990 werd Café Sedan even wereldberoemd in België toen Paul Jambers er tijdens een VTM-reportage zijn baard liet bijknippen. Boven de ingangsdeur van het café staat trouwens nog steeds Haarkapper naast de reclames voor Palm en Bock Pils. Als de deur rechts van de toog openstaat, kan je de kappersstoel zien staan. Alles is nog intact.

‘Eigenlijk waren het café en de coiffeur een bijverdienste’, verduidelijkt Boelpaep. ‘Wij boerden. Overdag zaten we meestal op het veld en was het café gesloten. Het haar knippen gebeurde ‘s avonds tegen halfzes, of op zaterdag- en zondagvoormiddag.’

Alles uit de fles

De naam Sedan verwijst naar de Slag bij Sedan tijdens de Frans-Pruisische oorlog in 1870. Het café zou niet veel jonger zijn dan die wapenfeiten. Het café lag vroeger aan een klein boerderijtje; daar zijn nu woningen in ondergebracht. De schapen in de wei zijn niet van Boelpaep.

Dat neemt niet weg dat de tijd in Café Sedan is blijven stilstaan. De vierkante gelagzaal heeft nog steeds haar houten lambriseringen en tegelvloer. Als je binnenkomt staan links de robuuste toog, de stoof en de tv, met daarnaast het obligate kadertje met de Wet op de beteugeling van de dronkenschap. Rechts staan een drietal tafeltjes, met daarboven de gele aanplakbiljetten van de notaris die nog regelmatig worden ververst.

Daartussen staan de tafeltjes waar de kaarters meestal zitten, in het gezelschap van een brunette uit de jaren 1970 die een Rodenbach aanprijst, en van Robin Hood die er blijkbaar ook van lustte. Robin Hood en zijn makkers kwamen niet uit het woud want daar stond hun Whitbread Pale Ale fris klinkt de reclameslogan, die in die tijd duidelijk nog niet kort en krachtig moest zijn. Over bier gesproken: een pintje kost hier amper 1 euro 10, een geuze van Boon 2,50 euro. Tapkranen zijn er niet, alles komt uit het flesje.

Bijna gedaan

Boelpaep loopt nog regelmatig van de toog naar de tafels en terug, maar zucht toch diep: ‘Misschien dat ik er nog een jaartje mee verder doe, maar dan is het afgelopen, en dan is het ook ineens met het café gedaan, want er is niemand om op te volgen.’

Zo dreigt andermaal één van de vele cafés te verdwijnen die Koudertaveerne vroeger telde. ‘Vroeger waren hier zeventien cafés op een afstand van honderd meter en kenden we iedereen, maar van uw geburen moet ge het nu niet meer hebben.’

Twee jaar geleden ging ook al café De Koekoek verderop op de steenweg, aan de Morette, dicht. ‘s Avonds in het weekend kan je nog wel naar Café Boom van Jean Boontje Boom en Louisa De Neef, vlakbij Café Sedan, op nummer 159.
 

Café Sedan
Edingsesteenweg 191, 1730 Asse, 02 453 05 41
onregelmatige openingsuren

Café Boom
Edingsesteenweg 159, 1730 Asse, 02 452 63 58
alleen in het weekend open