Dirk De Cubber
Verhalen van aan het water
'Het kanaal heeft mij altijd geïntrigeerd. Dat zal ongetwijfeld iets te maken hebben met het feit dat mijn grootvader binnenschipper was,’ vertelt De Cubber. ‘Ooit werd dit kanaal door mensen gegraven; vandaag oefent het nog steeds een enorme aantrekkingskracht op mensen uit. ‘Met mijn foto’s wil ik vooral het leven, zoals het zich vandaag langs het kanaal afspeelt, in beeld brengen. Ze tonen een gebied dat in volle transformatie is en opnieuw leeft.’
FOTO’S DIE SPREKEN
Canal Tales zijn gelaagde foto’s die je uitnodigen om dieper te kijken. Hoe meer je jezelf de tijd gunt om de foto’s in je op te nemen, hoe meer ze tot je gaan spreken. Mensen zijn het centrale thema. Een meisje dat aan de oever van het kanaal naar je staart, een aantal figuren die langs het kanaal hun roes uitslapen, mensen van allerlei origines die op een zomerse dag langs het kanaal flaneren. De foto’s maken duidelijk dat het kanaal niet zonder mensen kan, net zoals mensen niet zonder het kanaal kunnen.
'Als je maar diep genoeg kijkt, dan kun je in de gewone dingen rondom jou het buitengewone ontdekken.’
‘Als fotograaf ben ik sterk aangetrokken door het gedrag van mensen, door de wisselwerking tussen de omgeving en het gedrag van mensen. Om die interactie te kunnen tonen, wacht ik op het juiste moment. Dat kan even duren, maar de ervaring leert mij dat wanneer je je onderwerp voldoende tijd geeft, het juiste fotomoment zich ook aandient. Als je dat toelaat, kunnen er fascinerende dingen gebeuren. Voor verrassende beelden hoef je heus niet naar een stad als Tokio of Havana te gaan. Als je maar diep genoeg kijkt, dan kun je in de gewone dingen rondom jou het buitengewone ontdekken.’
EERLIJKE FOTOGRAFIE
Als stille getuigen tonen de foto’s het leven rond het kanaal zoals het vandaag effectief is. Ze brengen – zoals je dat van getuigen verwacht – een realistisch beeld van het leven aan de waterweg. ‘Ik hou van eerlijke fotografie. Ik wil geen foto’s die de werkelijkheid verbloemen of foto’s die het onderwerp dramatiseren. Ik wil foto’s maken die iets met je doen. Als ik erin slaag om emoties bij mensen op te roepen, dan is de reeks geslaagd. Wat die emoties ook zijn. Zolang mijn foto’s je maar niet onverschillig laten.’
Klik op de foto boven en daarna op het pijltje rechts in elke foto om de hele reeks te ontdekken.