De gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2012 hebben ons een nieuw woord opgeleverd: ontfransing. Slechts in twee van de dertien randgemeenten boekte een Franstalige lijst een lichte winst. In de zes faciliteitengemeenten is de situatie anders.

Onze medewerker Guido Fonteyn ziet er een trendbreuk in. ‘Er hangt ontspanning in de Vlaams-Brabantse lucht.’

Ik weet niet of dit neologisme ooit de officiële woordenlijst van de Nederlandse taal haalt, maar het mag voortaan worden bijgeschreven in het lijstje met stroeve nieuwe woorden, waarmee sinds de vastlegging van de taalgrens de evolutie van de politieke en sociologische toestand in de Vlaamse Rand rond Brussel werd omschreven:  verfransing, internationalisering, ontnederlandsing, en dus nu ontfransing. Dit leert ons de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen, wat van 14 oktober 2012 een historische datum maakt. Enkel in Sint-Pieters-Leeuw en in Zaventem tekenden Franstalige lijsten nog een lichte winst op. Vermoedelijk zien meer en meer Franstaligen in de brede rand in dat ze in Vlaanderen wonen. Er is een algemene evolutie van de geesten in de Vlaamse Rand, net zoals in Brussel. Als trouwe bezoeker van de boerenmarkten in Gaasbeek en Dilbeek valt mij telkens weer op hoezeer Franstaligen hun best doen om Nederlands te spreken. Zij beginnen dit plezierig te vinden. Guido Fonteyn ziet twee redenen voor deze veranderende houding. Wie wil weten welke dat zijn, kan dat lezen in RandKrant van januari.